ertesi gun ne hikmetse cok gec uyandim. saat ogleden sonra 5 olmus, gurcistana gitme vakti gelmisti. sukru abinin kamyonuna bindim ve sinira dogru yola ciktik.
sukru abi tam bi pusttu. bana gurcistan'daki kerhane maceralarini, ordaki fahiselerden nasil da herpes kapip karisina bulastirdigini anlatip guluyordu. bana aranip aranmadigimi, hakkimda tutuklama karari olup olmadigini sordu. ben de bilmiyorum ama muhtemelen vardir dedim. iyi risk almayalim sen arkaya karpuzlarin arasina gec, sinirdakiler beni bilir gibinti olmaz dedi. sinira 2 kilometre kala kamyonu durdurdu ve ben arkadaki romorka gecip genisce bir karpuz kasasinin icine gizlendim.
acikcasi sukru hakkinda ne dusunecegimi bilemiyordum. benim mevzuum hakkinda cok soru sormamasi hosuma gitmisti. ancak tam bir serefsiz oldugunu anladigim icin, beni menfaati olmadan sinirdan gecirmesinde bir bit yenigi ariyordum. ben bunlari dusunurken kamyonunun durdugunu fark ettim. disarda turkce konusuyorlardi. sukru`nun sesini ayird edebiliyordum ama, ne soylendigini anlayamadim. daha sonra kamyon tekrar hareket etti ve bir kac saniye icinde yeniden durdu. bu sefer yabanci bir dilde kisa bir konusma gecti ve kamyon tekrar hareket etti++++