Bir muhabbet konusu açmam lazımdı ama öğlenki muallaknin söyledikleri takıldı aklıma. Çarşı'nın ortasında olan okulumun penceresinden dışarda akıp geçen insan selini izlemeye başladım. Beden hocası da o sıra susmuştu. Hiç beklemediğim bir anda açelya,"dışarı çıkıp yürüyelim mi biraz?" dedi. ulAn dıbına koyim bi kızın suratına evet diye haykırmadığım kalmıştı, onu da yaptım. çok belli ettim galiba. "sana bakmaz o kız" diyen pekekentin suratına "noooooooooooooooooldu yarraaaaaaaaaaaaaaaaaaam" bakışı attıktan sonra açelyayı önden geçirip okulun bahçesine indik. kısa bi süre sustuktan sonra ortayı açacak tarafın kim olduğunu bekledik, baktım atak gelmiyo ben ortayı açtım. Müzikten hoşlanır mısın ya? diyerek belki de yürüme tarihinin en kötü girişini yaptım açelyaya karşı ama o da sevdiğini belirtti. Metallica dinlediğini ama çok heavy sevmediğini -heavy ney bilmiyor ama kafa sallıyorum- genel olarak da popüler rock şarkılarını dinlediğini söyledi. Ben gitar çalıyodm ama hep tsm ve bilindik gitar şarkıları yaşar maşar aq. O gün çok güzel bir gün geçirdikten sonra eve gittim. Peder'in sana bilgisayar aldım diyerek beni gibtiği, hastahaneden getirdiği 2002 yapımı celeron işlemci bir vestel bilgisayar'dan youtubeya girip "metalca" yazdım. Şansıma metallica çıktı ve ilk çıkan şarkısına tıklayıp dinlemeye başladım. herifler 1 dakika sakince çaldıktan sonra yardırmaya başladılar. dedim ki içimden "kaan giber, yarraaa yedin sen bu şarkıları nasıl çalacaksın?"

Bu topa girmiştik bi defa, oturdum en kolay şarkısı neyse -nothing else matters- öğrenmeye başladım aq. o video senin bu video benim izliyorum da izliyorum. 2-3 günlük bir deneme-yanılma sürecinin ardından intro kısmını sökmüştüm. Pazartesi günki müzik dersine hazırdım. Artık bir şeyler olmaya başlayacaktı... "Devamı yarın... "