sabah ezanı olmadan mezarı geri kapattık. meşhur cübbeliyi de soğru yöne yatırdım. tam oyuğa sağ omzuna doğru. sonra arkamıza bakmadan kaçtık köyden. ilker yakalanacağımızı, plakayı aldıklarını, kiralama şirketinden bizi bulacaklarını falan söylüyordu. en sert tartışmayı o gün yaşadık onunla. zaten ikinci sert tartışmamız son olacaktı.
-ilker bi tak olmaz. merak etme, desem de huylanmıştı bir kere. bir hafta kadar pek konuşmadık. ibrahim amca bizi yemeğe davet etmeye başladı tekrardan. ilker gidelim çivileri bir yere saklayıp kaçalım dese de ben olmaz dedim. ibrahim amcaya tabi kesin dille bir şey demiyordum. hep , "olur, bakarız, inşallah" falan diye geçiştiriyordum. bir gece eve şarap stoğu yaptım. ilker de geldi. gece geç vakitlere kadar içki ve sigaranın dibine vurduk. neredeyse sabah olacaktı ama hava karanlıktı. sigaramdan derin bir nefes alıp dumanı havaya bırakırken o sis bulutu içinde aklımdan geçen düşünceyi açık yüreklilikle söyledim.
-ilker, son bir mezar daha kazacağız.
ilker de sigarasından derin bir nefes aldı. birazdan ikinci ve son büyük kavgamızı yapacaktık.