... yaşadığım trajedinin etkisindeydim filmlerde olduğu gibiydi hani geçerya önemli anlar gözünüzün önünden yada bir maçta top ayağınıza gelirken vursam mu vurmasam mı diye tartışırsınız kendinizle o iki saniyede 5 dakikalık olay yaşıyormuş gibi gelir zaman bir anda yavaşlar herşey gider kendi hayal gücünüzde kaybolursunuz öyle bir durumdaydım ölümü hissediyordum artık kalbimin atışını hissediyordum tek tek atıyordu yavaşlamıştı ve uzun uzun atıyordu

kendime geldiğimde yerdeydim arkadaşım başımdaydı ağlıyordu gözleri kıpkırmızıydı

"buradan kurtulmamız lazım kalk çabuk eve gitmek istiyorum" ne oluyor anlıyamamıştım beynim benimle oynuyordu biraz önce ki herşeyi unutmuştum sanki 1 saniye geçmemişti herşeyin geri aklıma gelmesi seslerin uğultusu kayboldu ayağa kalktım direk hiç bişey demiyordum konuşmaya vakit yoktu gitmemiz gerekiyordu motoru aldım iteklemeye başladım paralelimizde olan yola doğru dönüm yola indircektim ışığın altından koşarak kaçacaktım motoru çevirmemle şok olmam yetmişti yolda duruyorlardı aynı şekilde aynı duruş aynı saçla kalbim yerinden çıkmak üzereydi motorla birlikte toprak yoldan koşmaya başladık ağlıyorduk ikimizde gözlerimin ıslaklığından önümü göremiyordum flash olmasa zaten bişey gözükmüyecekti

tam giderken birden önümde belirdiler...