takları löpür löpür indirip enseye kadar suyu sıçrattıktan sonra sakallarımın ucundan penisime damlayan terleri serçe parmağımın köküyle sıyırıp dilimin ucuyla tuzluluğunu kontrol ettim. fazla tuzlu değildi.
bağırsak temizlendiğinde taharet vanasını yavaşça çevirdim. sağımdaydı; artık alışmıştım ona, nazik olmalıydım. asildi o, beni cezalandırabilirdi dikkatli olmazsam ama onu tanıyordum. kıçıma çarpan o serin suların zütümdeki acıyı nasıl nötrleştirdiğine odaklanıp haz alıyordum. tam deliğine isabet ediyordu serin sular. 1 dakika kadar bu anların tadını çıkardım ve iki el attıktan sonra vanayı kapattım. sağımdaki tuvalet kağıdını 8 parça halinde koparıp malumları kuru hale getirdim. ayağa kalkıp son kontrolleri yapmak için klozete yöneldim. her zamanki uzun yumuşak kuyruk sokumu kıllarım klozet kapağında kalmıştı. 2 parça daha peçete koparıp onları gülümseyerek sildikten sonra ağzına kadar tak dolu klozetin içine umarsızca fırlattım. sıra sifonu çekmeye gelmişti. peki fırça gerekirmuydu? sorunun cevabını öğrenmek için klozeti incelemeye başladım sol elimden damlayan seyreltilmiş taklu suların eşliğiyle... ve sonunda karar verdim. fırça kullanmayacaktım.

edit: devamı aşşada beklenmedik son panpalar