çocukluğuma dair ilk hatırladığım hararetli kavga abimin bilgisayar istemesiyle başlamıştı. abim bilgisayar istiyordu ve bizimkiler alamayacaklarını arabanın üstüne koyup bir şeyler yapmak istediklerini söylüyorlardı. abim 3 gün yemek yemedi bunlara bağırdı çağırdı. sonra 2 hafta hiçbirimizle konuşmadı falan. sonradan aldılar tabi bilgisayarı. monitörünün arkası parlak yeşil olan bir appledı ilk bilgisayar.
benim hiçbir gibime yaramıyordu o alet. annem de kullanmıyordu ama abim gündüz babam gece başından kalkmaz oldu. abim oyun moyun oynuyordu babamsa mynetde milletle chat yapıyordu. normal bir evimiz ailemiz falan vardı işte. tek problem abimin dikbaşlılığıydı. biraz da tembelliği tabi. kimse onun anadolu lisesine falan gideceğini düşünmüyordu. babam güzel sanatlar ilsesine gitmesini istiyordu çünkü çok güzel bağlama çalıp türkü söylerdi.
sekizinci sınıfa geldi abim ben de ikinci sınıfa tabi. o yıla dair hatırladığım tek şey annemle babamın kavga etmesi ve babamın tek başına almanyadaki arkadaşı sakıp amcanın yanına gitmesiydi. bir hafta falan kalmıştı sonra dönmüştü ama annemle hiç tam barışmış gibi olmadılar o kavgadan sonra. ben annem babamı sever miydi sevmez miydi tam bilmiyorum aslında. dedim ya sevgisini pek gösteremeyen bir insandı diye. aynısını kendim için de düşünüyorum tabi.
sekizinci sınıfın sonunda abim hiçbir yeri kazanamadı ve "küpeli zengin binleriyle" aynı okula gitmeyeceğini söyleyerek güzel sanatlar lisesini de yazmadı. evin arka sokağındaki liseye başlayacaktı o yüzden. o yaz okul kazanamadığı için bir mobilyacıda çalışmaya vermişlerdi abimi. öğretmen mantığı akıllarınca abimin burnunu sürtmeye çalışacaklardı bu hamleyle. abim ise şehre 20 km uzaktaki fabrikadan otostopla kaçarak cevap verdi onların bu hamlesine. böyle giderken bu liseye başladı ben de 3. sınıfa.
ikinci sınıfa giderken başıma sizleri gülümsetebilecek bir şey de gelmişti durun onu da anlatayım. abim gel lan senin saçlarını düzelteyim diye eşek traşı yapmıştı bana. annem görünce bildiğin sinirinden delirmişti tümerin eline para verdi ve beni onla berbere yolladı. abim yol boyu sıfıra vurduralım demişti bana.