diyarbakıra gittiğimiz ilk gece olaysız geçti. ikinci gecenin akşamı arabayla bize verilen adreslere gitmeye başlarken yolumuzu silahlı üç kişi kesti. kimlik sordular ve kürt olup olmadığımızı. onlara orada müdahale edemezdik. zira çatışma çıkması demek en az birimizin şehit olması ve ifşa olmamız demekti. arabayı kullanan arkadaşımız iyi derece kürtçe biliyordu. kürt olduğumuzu ve türkiye cumhuriyeti vatandaşı olduğumuzu söyledi. yolumuzu kesenler tahminimce yirmili yaşlardaydı. örgütün şehir içinde yapılandığını biliyorduk fakat şehir içinde yol kesme cesaretine sahip değillerdi. büyük ihtimalle bir yerden emir almadan yapılıyordu. bizi bıraktılar.biz de gerekli yerlerle konuştuk ve gereğinin yapılmasını söyledik. öğrendik ki diyarbakırın bir çok noktasında yollar kesilmiş ve asıl hedef kaosmuş..