Geldim beyler. Sirf saatini bekleyen arkadaslar var. Sagolsunlar
---

2 macta 4 gol. Kendime guvenim yerime gelmis ve atmaca gibi oynamaya baslamistim. Antremanlari normal u21 maci, gercek maclarida sampiyon klupler kupasi gibi dusunerek oynamistim ve oynuyordum. Ama tek bir engelim vardi. Ismini yazsam tanicaginiz bir insan. Normalde sol kanat ama forvette oynuyordu o zamanlar. Zaten forvette pynamasi imkansiz bir oyuncu. Ne bitiricilik var, ne adam gibi kafa topuna cikma. Hadi diyelim en kotu pozisyon alma, topla bulusma yuzdesi olsun oda yok.

Antreman baslicakti az kalmisti. Ben erkenden gelmis kosu yaptim. Sonra bizim kaleciyde erken gelirdi. Anlasmistik. Ben sut, o reflekslerini guclendirmeye calisirdi. Aydin geldi yanima;

-Ya olum benden 1 saat once gelmissin bu hoca emegini goremiyor ya. Yaniyorum ona yaniyorum
+Bugun cift kale mac varmis. Sen kafani yorma ben halledicem
-Nasil halletceksin. Sakatlamicaksin demi. Bak bize yakismaz dostum
+Valla bilmiyorum. Cok dehset planlar geliuor aklima uygulamakta kararsizim.
-Sakin bayburtlu. Gerek yok
+Tamam aydin usteleme