Herneyse beyler devam ediyorum.
Az ötede siyah bir fiat vardı aynı filmlerdekinden arabaya binmemi istedi, ısrar ettim çünkü korkuyordum,ama bu karanlık yolda tek güvenebileceğim adam oydu..
-Bak kardeşim belki beni hatırlamıyo olabilirsin ama ben senin liseden arkadaşın kemal...
-Kemall! diye bir çığlıktan sonra sakinleştirici iğneyle bayılttıklarını hatırlıyorum.. Gerisini hatırlamıyorum. Geldiğimizde bir sitenin alt katındaydık, sanki gizli bir mahzen gibiydi, kafamda onlarca soruyla kapıdan içeri girdim...
Girmez olaydım beyler.. girmez olaydım hayatımın hatasını yaptım ama biryandanda şaşkın gözlerle odayı izlerken kemal şunları söylemeye başladı..