Geceleri cidden insanın üstüne bir ağırlık çöküyor. Bu ağırlık nasıl desem, olgunluk gibi yani. Yaşından 2 kat daha olgun düşünüyor, yazdıklarına anlam geliyor. Gecenin karanlığından mıdır yoksa? Gece olduğu gibi içimizde ki karanlığımı vuruyoruz bilmiyorum ama ben bu karanlık yazarı çok seviyorum. Resmen çift kişilikliyiz. Sabahları şen şakrak, gülen, eğlenceli bir yazar, geceleri ise oturmuş tam bir filozof edasıyla yazan yazar. Gecenin etkisi önünde şapka çıkartalım.