daha önce basıldığı gibi dergi yasadışı olarak basılmaya devam etti.ben derginin olabildiğince kampüs içinde kalmasını ve yeni kişilere ulaşmaması için çabalıyordum. elimde olsa basamayacaklardı lakin iş bu noktaya geldikten sonra böyle bir adım atmak aptallık olurdu. örgütün yaptığı propaganda o kadar acımasızdı ki o dergileri okuyan bir kürt genci ölümü askere kurşun sıkmamaya tercih edebilirdi.ben bir yandan bu kara propagandayı azaltmaya çalışırken bir yandan diğer şehirlerdeki yapılanmalar ile iletişim halindeydim. örgüt şehirdeki ve dağdaki eylemlerine devam ediyordu. lakin örgütün içinde bahsettiğim mitçiler sayesinde çoğu eylemi yapılamadan sönüyordu.bu şekilde daha ne kadar devam edebilirdi? bana kalsa yeteri kadar bilgiyi toplamıştık ve artık enselerine binme vakti gelmişti. peki enselerine binilince ben ne yapacaktım? sonuçta vekillere kadar temas halindeydim ve olası bir operasyonda ilk hedef ben olurdum. bunları da düşünüyordum fakat iyi bir işin içinde olduğumu düşünerek rahatlıyordum..