ankaradaki uyuşturucu trafiği elimizdeydi lakin bu yetmezdi. zira uyuşturucu ankarada üretilmiyordu sonuçta. bunun kaynağını bulmalı ki böyle dediğime bakmayın zaten biliyorduk ve yok etmeliydik. hedefime ulaşmak için daha büyük insanlarla iletişime geçmem gerektiğini anladım. örgütün siyasi kolundan zaman zaman bizim gibi dergilere ziyaretlerde bulunulur (o zaman gizli yaparlardı şimdi açık açık yapıyorlar) her türlü destek verilirdi. örgütün diyarbakır sorumlularından birine ulaşarak böyle bir ziyaret ayarlanmasının iyi olacağını söyledim. bize moral kaynağı olacağını destek almamız gerektiğinden bahsettim. artık aracı olarak özgürü kullanmıyordum. onlarda gerekli yerlerle konuşmuş olmalı ki bir kaç gün sonra örgütün siyasi kolundan bir milletvekili okulumuzu ziyaret etti. okul bahaneydi asıl görüşmek istediği bizdik. bizzat dergiye davet ettim ve konuştum. ankarada bunları iyi sıkıştırıyorlarmış. bayağı bir dert yandı.ben de geçiştirerek asıl hedefim olan konuya döndüm. sadece ankarada örgütlenmenin yetersiz olduğunu diğer şehirlerdeki yapılanmaların bizimle iletişime geçmesini (burada özellikle doğu şehirlerinin altını çizdim) aksi takdirde geçen seferki gibi başarız olacağımızdan bahsettimm. kabul etti ve bana iletişimde kalmam için danışmanının telefonunu verdi. artık meclisde de bir kolum vardı..