binadan çıktığımda elimde kağıt ile ne yapacağımı düşünüyordum. yurda yaklaşana kadar kağıdı açmadım. yurda yaklaştığımda kağıdı açtım ve bir örgüt ve yedi adet isimle karşılaştım. bunlar ankara üniversitesinde farklı bölümlerde okuyan genelde doğu kökenli öğrencilerdi.ki ben emindim bunlar öğrenci değildi. belli ki istihbarat bazı kişileri daha ankaraya gelmeden fişlemiş.ne yalan söyleyeyim bu hoşuma gitti. zira böyle güçlü bir kurumla çalışmak kim istemez ki? yurttan içeri girdim ve bu kişilerle nasıl iletişime geçip güvenlerini kazanırım diye düşündüm. öyle direk ben sizin örgüte girmek istiyorum dersem ifşa olacağımı biliyordum. aslında bir yol vardı:gazete ve dergi.bu tür örgütler ya da gruplar haftalık dergi çıkararak propaganda yapıyorlardı. benim amacım bu dergiye sanki paraya ihtiyacı olan bir kişiymiş gibi girip en azından fikir sahibi olmak ve hedefdeki kişilere biraz daha yaklaşmaktı. artık derginin dağıtılacağı günü beklemek ve dağıtanlarla iletişime geçmeyi beklemekteydim..