ben senden daha beter durumdaydım, 11 yıl boyunca sınıf birincisi, bölge birincisi idim, son yıl sanki felç indi kalem tutamadım. Şansıma o yıl cemaat-hükümet arasındaki gerginlik patlak verdiği için üniversitemin puanları düştü. Normalde ilk elliye girsen alabileceğin bursu beş binincilikle aldım. Bin beş yüz liralık yurtta ücretsiz kalıyorum artı beş yüz lira cep harçlığı.
Peki okulu bitiricek miyim? Hayır.
Bu yıl kafası basan birkaç arkadaşımı daha ekibime alıp kendi işimi kuracağım.
Başarının tek yolu üniversite değil, okullar yaratıcılığı öldürüyor.
Zaman herkesi eşitler, Ufkunu aç, farklı yollar düşün.
Ve ülkeni sevmekten vazgeçme. Çıkmadığın yumurtayı beğenmediğin sürece gerçek başarıyı yakalayamazsın.

Ve sakın ama sakın torpili başarısızlığına bahane olarak gösterme.
insan alnının teriyle de torpil kapabilir
Mesela Bisse'nin sahibi Kefeli, Amerika'nın meşhur bir yerinde mağaza açmak istiyor ama o kadar ünlü mağazanın talebi varken bin amerikalılar bisse ne yaa ahahahah diyorlar.
Sonra bizim Kefeli yılmıyor ve iki gömlek alıp Baba Bush'un yanına gidiyor.
ilk denemesinde oğlunun seçim kampanyasına destek için ofisinde bulamıyor.
ikinci denemesinde yorgun oluyor(!) Kefeli de gömlekleri asistana verip en azından Baba Bush'a ulaştırmasını söylüyor.
Baba Bush ertesi sabah o meşhur yerin sahibini arıyor ve "Amerika'nın bu gömlekleri giymesi lazım" diyor. Böylelikle Bisse Amerika'nın en güçlü adamlarından birinin torpiliyle mağazasını açıyor.
Güzel yönden bak kardeşim, o finlandiya falan yüz sene önce leş ülkelerdi. Karıları ahırda doğum yaparken kocalar kafaya dikip dikip öylece seyrederlerdi.
Petrov'un Beyaz Zambaklar Ülkesi'ni okusana, motive olursun belki.
Hem belki kaderinde daha büyük şeyler vardır.