o zamanlar tasarım şimdiki gibi twittera benzemezdi insanı çeken bir ruhu vardı sanki. ve anonimlik ön plandaydı
şimdiki gibi bırakın ilk okulluları liseliler yazmaya utanırdı.
çoğu yazar 3 ay takip ettikten sonra jargonu öğrenip yazmaya başlardı...

sabah ofisçi tayfa muhabbeti, kahvaltı resimleri vs.

öğlen yazarların başına gelen komik olaylar anlatılırdı

akşam @2 gibişlerinin en yoğun olduğu saatlerdi
efsane hikayeler, derin siyaset ve felsefenin konuşulduğu sigaray ve bira eşliğinde kafa patlattığımız saatlerdi

ve benim en sevdiğim bölüm olan gececi tayfa... kaldıysa şukulasın amk. öyle şimdiki gibi değildi he gececi muhabbeti, sigara zirvesi yapardık. herkes kendi derdini anlatırdı çözümler üretirdik, hiç olmazsa içimiz rahatlardı destek olurduk birbirimize.

çoğu yazarın dünyadaki tek arkadaşları inci yazarlarıydı
onlarında kim olduklarını bilmezlerdi...

efsaneler sözlüğe küstü, eskiler silindi...
bende o siliklerden biriyim.
belki bir kaç panpam kalmıştır.
sözlüğün anasını gibtin serkan
iyi geceler...

modlarada birkaç sözüm var, başlığı gibik hayatımız dedim diye küfürlü altincisine koyan parmağınıza sokayım.

https://www.youtube.com/watch?v=XApiJJ-gZr4