yaz ayının ilk veya ikinci haftasıydı tam olarak hatırlamıyorum işte o sıralar pinar ile olan arkadaşlık derecemiz git gide artıyor her gecen gün farklı anılar yaşıyorduk. Malum yaz olduğu için fuara gitmiştik. Korkusuz kızdı valla ben çoğu alete binmeye korkarken o herşeye binebiliyordu. Bende onun ısrarı üzerine biniyordum korkmuyormuşcasına * seviyoruz ya işte hesapta kızı ne derse katlancaz. Aletlerden indikten sonra onunla fuarın dışında biraz aşağısında kalan orda bulunan sahile indik ve kayalıklara oturmuştuk. Hemen arkamızdan pamuk sekerci geçiyordu ve tabi ki ona bi tane pamuk şeker ismarladim genelde çoğu kızın hoşuna gider yaşları farketmeksizin.Bi yandan pamuk şekerleri yiyoruz bi yandanda hayal kuruyoruz gelecek ile ilgili. Pinar ne hikmetse hep evlilik falan filandi o tarz şeyleri anlatir bende dinlerdim.Yok şöyle böyle efendi sessiz kimseye zarar vermeyen biri olucak cocuklarimin ve benim yanimdan ayrilmicak gibisinden cümleler ile kafami ütülemişti.Bu yaşta bu hayaller bana ters geliyordu. Belkide bana gönderme yapiyordu sonuçta tarif ettiği ozellikler bana uyuyordu. Derken saatte epey geç olmustu gece 11.30 u geçmişti mecbur eve dönmüştük.Bu gecede unutamayacagim gecelerin başında yer alir.