ibretlik bir aşk hikayesi anlatıyorum

günler geçiyor tartısmalarımız artıyordu..ben parka gittiğimzde az daha sarılayım opeym dıye eve geç gitmesını ıstıyordum,o ailem kızar diyordu.. haklıydı..mallık bende ki dinlemıyordum işte.. aslında yavastan ders cıkaraıcagnız yerler buralar beyler, benm mallıklarım... tartısmalarımız buyuyordu ve ben hep kendımı haklı gostermek ıcın ablamı kullanıyordum.. gerçekten çocuk gibydim. kızıyor,telefonu suratına kapatıyordum.. arkadaslarla kavede king atardık, ararsa mesgule verirdim, şimdi arasa kahvesını sıkeym,ama o zamankı aklım işte..ben tartıstıgmzda haklı olmasam bıle kızar, tavr yapardım,o hep alttan alırdı..ben kızardım,o da kızdgımda ablama basvrurdm, ablam ozlemı arar yalanlar soylerdı, işte yiit ewden cıktı çok sınırlydı, kapıyı vurdu, mutfagı alt ust ettı herseyı kırdı falan.. özlemde dayanamayp benı arardı. barısırdık..