20 adım uzakta yüksekçe yere çıkmış bir kaç kız vardı. bana sesleniyorlamış gibi hissettim. kafamı sertçe çevirdim oraya doğru. sonra alla alla diye geri döndüm.

-noldu
+hiç bana seslendiler sandım
-kim
+şurdaki kızlar
-(o tarafa doğru bağırarak)gibtirin gidin lan benim o

ben gülmeye başladım kahkahalara boğuldum. ama mutluydum yine. bir yere ait olduğunu iliklerine kadar hissetmek bu olsa gerekti.

-ne gülüyorsun olum
+asassa
-lan sen benimsin ötesi yok bunun

sonra sıkı sıkı sarıldı kemiklerim hafif zorlandı. deli gücü var bu kızda dıbına koyayım. neyleyim istanbulu çalmaya başladı. ufak ufak dans ediyorduk. yine gözleri benimdi. gözlerim onundu. başını kalbime dayadı

-nasıl da atıyor
+sayende bu denli canlı atıyor

konser bitti. yavaştan yol aldık. nedense birden herkes devletin başına devlet geçecek demeye başladı. noluyoruz dıbına koyayım deyip çektim kızı ve bacısını yürüyün lan sakin bir yere gidelim. paris sokağı denilen bir sokak var. oraya oturduk konuşuyoruz sonra annem alacak bizi deyip gittiler. ben de evime döndüm yorgunluktan nasıl uyudum bilmiyorum