Hazırlanmıştık.Tam çıkıyorduk ki.Eylül elimden tutup 'ayşe teyzeden tırsıyorum beni tek bırakma' dedi.O gözlere can feda ama hemen kendime gelip deli kadir kıvdıbına girip 'yapacak bişey yok gülüm az dayan hemen geliriz.'Elimi yavaşça bıraktı. Dışarı çıktık kapı kapanınca kamil başladı özürlü gibi kaş göz işareti yapmaya gülüyor inanılması güç mimikler saçıyordu yüzüme doğru. Kafasına vurduğum şaplak ile kendine geldi ve ima ettiğini söyledi.'Geri döner demiştim' dedi.Ve gine saçma mimiklere başladı. Yüzümü çevirdim. Karar verdiğimiz üzere ilk hasan abilerin evine gidecektik.En yakın oraydı. Orda bulamassak kamillere. Neyse hasan abilerin evi endüstriyelleştirilmiş mahalle yapımıza karşın türkiyenin en kaliteli bungalovlarındandı. Bizim dilimizde gecekondu. içeri girdik. Hasan abinin benim yaşlarımda bir erkek kardeşi vardı. içerden onun sesleri geliyordu.Ama türkçeydi ve saçmalamıyordu.Ana avrat kendi kendine sövüyordu. Sağı solu kırıyordu. Odaya girdik. Hasan abiinin kardeşi ismail döndü elinde mehmet amcanın eski lokanta macerasından kalma baba yadigarı döner bıçağı vardı. Abisini görünce elindekini bırakıp kendini de abisinin kollarına bıraktı. Sarılıp ağlaştılar. Bizde o arada evde olan gaz lambasını kibrit mum çakmak felan sömürdük hep evi.Bir de bu gecelik bize yetecek dolma vardı. Fatma yengenin efsane dolmaları aldık.Bu gece için her şey hazırdı. Hasan abiye haydi gidelim dediğimizde hala dertleşiyorlardı. Akşam yavaştan olduğu için hızlı adımlarla kazan dairesine döndük. Kazan dairesinin kapısını çaldık. içeri girdik. Kapıyı kapatırken farkettikki ismail yok.!