Ayşe teyzenin kendini bir kazan fabrikasında nasıl öldürebileceğini düşündüm o arada içeriye doğru ilerliyordum kadın bildiğin uyuyordu. Baktık elinin yanında bir ilaç kutusu var. Hepsi bitmiş. Aşırı dozdan zehirlendiğini düşünürken ilacın uyku ilacı olduğunu gördüm. Eylül hep saf bir kız olmuştur. Bende onun bu yönünü severdim. Yine duygulanmıştım.Bu durumu ona açıkladım.Ve biraz dinlenmek kafa dinlemek için oturduk. Tartışıyoruz felan. Eylül acıktığını söyledi. Haklıydı akşama yiyecek ve ışık lazımdı. Yine tehlikerle dolu sokaklar biz erkekleri bekliyordu.Bir deli kadir kıvamında kalktım.Ve ortalığın karışmasına her şeyin saçmalaşmasına güvenerek eylüle yürümek için yanağından bir makas aldım ve 'ben sana yemek getiririm' dedim. Kızda yokluğu anlamış ki bana gülümsedi. Hazırlanmaya başladık.