Şehire döndük beyler. Geldik Annesi pek kızını Mersin'de dışarıya salmıyor. Ne kadar kuzen de olduğumuzu bilseler fazla göndermiyorlardı yanıma son zamanlarda. Neyse okulun açılışa az bir süre kaldı. Okul alışverişi için birlikte gittik çarşıda okul kıyafeti aldık. Birazda fazladan gezdik kafelerde sahil kenarında dolaştık. Bu arada akrabalarımızdan 3 kişi daha öğrenmişti. muallaknin biri söylemiş ama kim bilmiyordum. Onlarda kuzenlerimdi. Beni uyardılar bu konuda. Kızdırlar. Büyüklerin kulağına giderse ağzına sıçarlar tehdit mehtid ediyorlardı. Ama gibimde bile değildi. Gidin istediğinize söyleyin falan beni sevmiyorlardı falza tabi. Sırf Ecem'e birşey olmasın diye söylemediklerini biliyordum. Yoksa beni havada karada yem ederdi bu muallak kuzenlerim. Ahmet o kadar çok ısrar etmişti ki ayrılmam için ( Kuzenimdir kendisi) gibtir git lan niye ayrılim bu kadar ısrar niye? Yoksa sen mi seviyorsun. Diye kızdıydım. Oda yüzüme tükürdüydü ırz düşmanı demişti. Bende kavga etmedim. Güldüm sövdüm gittim o kadar :D Neyse Beyler esas konu benimkinin babasının bir arkadaşı Ecem'i görüyor. Babasına da yetiştiriyor Babasına anlatıyor mevzuyu. El ele tutuştuğumuzu gezerken söylemiş. Ecem'in anlattığına göre bana. Ama tabi babası onlar kuzenler öyle şeyler yapmazlar diye düşünmüş ama bi kere pişkinleniyor. Ecem'de hayatta birşey söylemiceğini biliyor. Benim kuzenlerden birine soruyor. Ahmet'i sıkıştırıyor hatta söylemesi için. O binde sölüyor. Babası evime geliyor. Annem yok arkadaşlar annem işte çalışıyor sadece ben varım. Kapıyı açıyorum hoşgeldin enişte falan. Benle biraz muhhabet ediyor. Dedim hayrola sen fazla uğramazdın buralara diye. Oda hayır değil şer şer dedi. Şer şer der demez. Sağlam bir kafa atıyor beni yere kapaklıyor. Ağzım burnum kan içinde yerdeyken yüzüme birde tekme atıyor. Birde bacağıma sert bir tekme atıyor. Oğlum eğer bir daha seni onun yanında görürsem senin gibini tavana asarım. Başka kız mı kalmadı zütveren muallak diyerekten kapıyı çarpıp gidiyor. O'an bir yandan dayağın acısını çekiyorum. Birde dayak yemeyi kendime yediremiyorum. içimde fırtınalar kopuyor. Kendi evimin içinde dayak yemem de cabası. Ağzım yüzüm mosmor dudağımda patlamış. Beyler o an yerden kalkıp onun kafasını ellerimle koparabilirdim. Ama yapmadım eğer böyle birşeyi yapmış olsaydım bende onu dövseydim. Ecem'le hiç bir şansım kalmıyacaktı. Sırf onun için hiç birşey yapmadım. Dayak yediğimle kaldım orada. Ecem'inde güzel bir tokat yediğini öğreniyorum. Sinirim tavan yapıyor ama yine de hiç birşey yapmıyorum. Ecem'in telefonu elinden alınıyor. Ancak diğer kuzenleri yanına gelirse benimle telefonla görüşüyor. Bana sakın birşey yapma diyerek sakin tutmaya çalışıyor. Ama bunu hiç unutmadım. Ona birşey yapsaydım hiç birşey yoluna birdaha girmicekti bir ihtimalle. Kendime hakim olmayı başardım. Bu dayaktan sonra tüm sülale bana bir şerefsizmişim gibi bakıyor. Kendi annem dahi azarlıyor şerefsiz adi gözüyle bakıyor. Milletin aklında ırz düşmanı oldum akrabalarım selam bile vermiyor bana. Bi dayılarım nasihat veriyordu o kadar. Birde ağzımdan laf almaya çalışıyorlardı öyle birşey yani cinsel ilişki oldu mu gibi şeyler soruyorlardı. en kötü günlerimi geçiriyordum. Ama sabrettim sadece. Ecem'imi kaçırıp gidecektim eğer imkanım olsa o kadar dellenmiştim.