Dışarıya çıktık. Sigara içerken oda yanımda duruyor geç otobüste bekle diyorum geçmiyor. Hemen burnu kızarmıştı soğuktan. Sigara içtiğim için bana kızıyordu. Göze göze bakıştık. ikimizde birbirimize bakıp güldük. Sonra burnu kıpkırmızı burnundan öpmüştüm. Bu sefer atağı o yapmıştı dudaklarımdan öpmeye başladı. Dakikalarca öpüştük ona kollarıma sarıp öpüşüyoruz. Gözlerim kapalı. O anki duyguyu hiç bir şekilde anlatamam. Ne o benim dudaklarımı bırakıyor ne ben onun. Dakikalarca. Sonra muavin geldi otobüs kalkacak dedi. o an romantizmin içine sıçmıştı bin. Neyse geçtik otobüse yine bana sarılıyor. Göğsüme yaslanmış ağlıyor. Serkan seni çok seviyorum. Lütfen beni hiç bir zaman bırakma. Senin canın benim canım, ölüm bile ayıramasın bizi.(Ailelerimiz ve ya akrabadan büyükler öğrense ayrılmamız için falakaya bile yatırırlardı beyler.) Dedi Onu ilk defa öyle konuşurken görmüştüm. Sanki kalbime bir hançer saplandı o an. Bende ağlmaya başladım. Senin için herşeyi yaparım. Bin canım olsa binide senin olsun, senin için yükselecem bu hayattan bizi çekip çıkracam. Yaradan bile engel olamaz önümüzde..

Sanki onunlayken herşeyi başarabilecekmişim gibi. Herşeye gücüm yetecekmiş gibi. Dünya'yı yerinden oynatacakmışım gibi sanki..!