1. 1.
    0
    daha sonra napalım olmuyorsa dedik, arkadaşlar artk onu gorunce senın hatunu gorduk dıolardı,ben tabi umudumu yitirmiş bi şeklde gülüyordum.bi taraftan da çok seviyordum... bi gün yine okul çıkışı, dayanamadım, servise giderken önünü kestim. sanırım ramazan ayıydı ve kıştı, bizde okuldan 6.30 da cıkardık ve etraf kapkaranlık olurdu, benı gorunce cok korktu,bu korkunun verdiği sinirle olsa gerek yine tanısma isteğimi reddetti. ondan sonra ben iyice ümitsizlendim, koptum,derslerden kaldım, devamsızlıktan kaldım, kilo verdim.. kankileri bana çok sert bakıyordu.. sevgılısı olmadıgını biliyordum,ve benı tersledıgı zamanları dusununce cıldırıyordum.
    ···
   tümünü göster