Artık ümitsizdim. Bende arada kaynayacaktım herhalde. Feyzayı düşünüyorum. Sonra annem babam kardeşim aklıma geldi. Onların suçu neydi? Onlarda yanmıştı. Hocanın ruhunu tam ele geçirememiş olmasına güvenip hocanın üstüne doğru koştum. Bişey yapmadı bana o arada aralarından çıktım.Eve koştum. Işıklar yanıyordu. Annemler evde galiba camdan bakıyorum normaller. Hemen camiye feyzanın yanına koşuyorum. Feyza uyanmış kapıda beni bekliyor. Hemen sarılıyorum ona. Hoca gitti ama her şey normal. Yine de o gece Camide kalıyoruz Ve