Sabah ezanı zamanı gelmemiş saat tahminimce 1-3 arasıdır. Yerimden kalkamadığım kadarıyla ateş var dışarıda sanki ev yanıyor.Ve çığlıklar kahkahalar fısıltılar her yer ses dolu. Düğün diyorum tabi ya.Hoca kesin bu düğündedir diyorum ama yerimden kalkamıyorum. Feyza uyanacak gibi değil. Kafama yediğim bi darbeyle bayılıyorum. Gözlerim aralanıyor.Önümde ters ayaklılar halay çeker gibi ateşin etrafında dönüyorlar ve bir gelin bir damat var. Damat çok tanıdık. Yüzünü göremiyorum bişey bana engel oluyor ama elbiseleri giyindikleri çok açıkca hoca olduğunu gösteriyor. Geline bakıyorum bakıyorum tanıyamıyorum. Eteği! eteği hocanın karısının eteğinden gösterdiği parçanın ekgib olduğu etek. Noluyor lan.! Hoca diye tahmin ettiğim adam kahkaha atmaya başlıyor ama bütün köy inliyor sanki.Bir yasin okuyorum. Bismillah deyip ayağa kalkıyorum aralarına giriyorum. Hocaya hadi hocam diyorum. Hocanın ayakları dönüyor. Ters oluyor. Gidiyor hoca elimden gidiyor. Kaybediyorum hocayı. Yavaş yavaş oda gelinle beraber etrafımda dönmeye başlıyor. Ateşin yanında ben etrafımda dönen mahlukatlar.!