Yatsıyı kılıyoruz. Gidiyoruz feyzaların evine yine ekzantrik bir ayin olsun diye gibtiğimin gaz lambasını alıyoruz.Eve giriyoruz. Oturuyoruz.Feyza ben hoca.Ben başlıyorum. Sonrasında hiç bir şey hatırlamıyorum feyzanın ağzından yaşananlar.(Keklik çılgınca bağırıyordu. Sanki kendisi değildi. Göz bebekleri kaçmıştı, artık sanki bu dünyadan fişini çekmiş, diğer boyuta geçmek üzere gibi.Bi an sustu. Sonra bir çığlık attı ve bayıldı. Sonra 2 saniye geçmeden kalktı ama gözleri bembeyaz ve ses onun sesi değil.'Saliim, Salimm' sanki salim demiyordu çığlık atıyordu. Hoca konuşmaya başladı ' Ne istiyorsun benden,bu çocuklarla işin ne' ' biz geleceği biliriz insan' sonra arapça bişeyler dedi 'bu fani olmadan sana ulaşamazdık mümin insan ama artık elimdesin' 'Neden' dediğini hatırlıyorum hocanın sonra bir patlama gibi bi ışık dalgası gibi bişey oluyor hiç bir şey hatırlamıyorum'Uyanıyoruz. Elim ayağımı kaldıramıyorum. Feyza odanın bi köşesinde elleri dizinde bayılmış. Kafamı bile kaldıramıyorum. Feyzanın uyanmasını bekliyorum. Gözlerimle görebileceğim her yere bakıyorum Hoca YOK!