Ne yapacağımı bilmiyorum ikiside baygın. Feyzama bakıp kalıyorum öyle özlemişim gül yüzünü. Bismillah deyip kaldırıyorum feyzamı getiriyorum camiye. Camiye girdiğimizde hiç bi şey olmuyor yani içinde cin felan yok en azından kötü cin yok. Dönüyorum koşuyorum feyzaların evine geliyorum kapı kitli. vuruyorum vuruyorum 2-3 dk sonunda kan ter içinde kırıyorum kapıyı hoca yok. Evin her yerine bakıyorum.Yok yok yok. Hemen camiye dönüyorum feyzanın yanına.Şimdi Hoca yok feyza var. Feyza uyanıyor sarılıyor bana.Ne olduğunu hatırlamıyor.Her şeyi anlatıyorum ağlıyor. Ağlamaya vakit yok deyip siliyorum gözyaşlarını hoca bana bize çok yardım etti.Onu bırakamayız diyorum.