Güneş doğuyor. Gün yine aynı şekilde geçiyor.Öğle namazından sonra ailemden helallik alıp geliyorum. Annem ağlıyor. Geliyorum camiye hoca. Camide ayin yapılmaz diyor yatsı namazından sonra bizim eve gidecez diyor hocam çok ıssız değil mi diyorum. Yapacak bir şey yok. Yatsıyı kılıyoruz dualar eşliğinde çıkıyoruz. Yolda giderken sağdan soldan çığlıklar geliyor. Artık hocada duyuyor çığlıkları.Bu gece her şey bitecek diyor hoca. Gidiyoruz ıssız evine yakında ne ev ne bişe var.2+1 ev.Geçiyoruz küçük misafir odasına.Gaz lambasını yakıyor. Oturuyoruz.Küçük bir masa. Hoca dualar okumaya başlıyor. Sonradan dua olmadığını söyleyebileceğim arapça şeyler söylüyor.Ev titriyor.Çığlıklar başlıyor. Acı sızlanışlar. işte geliyorlar diyor hoca.Ve elleri titremeye başlıyor. Gözleri kapanıyor elleri titriyor gözleri açılıyor göz bebekleri küçülmüş gözünün ışığı kaçmış.Bi sağa sola bakıyor sanki kemikleri kırılıyor.Ve hoca ağzını açıyor. Dehşet veren bir ses arapça bir şeyler söylüyor en son. Hocanın bedenini ele geçiriyor. Gözleri bembeyaz hocanın. Yüzüme bakıyor ve çığlık gibi bir sesle 'Yüzleşme Vakti' diyor