Kapı açılıyor. içeri giren hoca koşarak sarılıyorum hocaya ağlıyorum. Olanları kekeleyerek anlatıyorum. Hocanın bile ağzı açık kalıyor. Oğlum sen ne yaptın diyor. Bişey yapmış olmalısın.Bu kadar ileri gitmezler yoksa.Ve ezanı okumadan önce bana şu hikayeyi anlatıyor.Tam anlattığı gibi onun ağzından.'Zamanında şeyh ebu bekir cabir ablası şadiye varmış. Evin üst katına alttan yük çekerken ablası kaldıramamış aşşağı düşmüş. Düştüğü yerde cin varmış. Cinin canı yanmış ve ablasından intikam almaya başlamış.Her hafta takribi 1-2 gün gelip uykuda onu boğmaya kalkışıyor. Ablasının nefesi kesildiğinde bırakıyordu onu.Bir keresinde ablasının içine girip onun ağzından canımı yaktığı için bunları yaptığını söylemiş.10 yıl her hafta 1-2 gün devam eden bu acılar,10 yılın sonunda cinin bu sefer bırakmamasıyla ve şeyh ebu bekir cabirin ablasının ölümüyle son buluyor.'Hocaya tuvalete gitmem gerektiğini söylüyorum. Benle gelip beni beklemesi için yalvarıyorum. Tamam diyor. Gidiyorum( çiş yaparken felan bi anda titreriz ya beyler vücudumuz illaki oluyordur size de ) O normalde bi kere olur bana bi çiş yapana dek 5 defa oldu. Bunu dedim hocaya abdest aldıktan sonra.'Oğlum dedi tuvaletteyken melekler yanından çıkar.Şeytan gelir.Ve sana sürtünür yanından geçer.Ve bir kere yapar bunu. Sana bi defa da 5 kere olduysa bu işte bi iş var oğlum.Ama seni yalnız bırakmayacağım oğul şimdi git camide ezanı bitirmemi bekle.' Tamam hocam deyip koşarak camiye gittim. Oturdum köşede ağlıyorum.