Asil anlatcaklarim bunlar degil beyler. Konuya ortadan girmenizi istemedim. Durumumu nasil basladigimi anlatmam gerekiyordu

---
5. Sinifim hem begibtas hemde okul olarak gecti. En buyuk uzuntum mehmet hoca artik bizi birakicak ve artik baska bir sinif ogretmenligi alcakti. Bana bir baba gibiydi cok yardimci oldu. Beni ben yapan suanki kisiligimdeki temel taslari atan insandi. Boyle hocalara cok ihtiyacimiz var diye klise olarak girmek ve ovmek isterdim ama yeterli bu kadar. O seneden sonra benlen hala ilgilenmeye devam etti. Hep dalga gecerdi;

-Bayburtlu gün gelecek sen begibtasta oyunci bende senin menajerin olcam. Iyide para alirim senden ha. Az bise almam. Ogretmenligide birakirim der gulerdi.
+Hocam bana bunlari saglayan sizsiniz. Siz bir onceki ogrencinize sagladiklariniza guvenip biraksaydiniz ben gibi bir bayburtluya menajerlik yapamicaktiniz dedim.

Liseye baslayana kadar begibtasta devam ettim. Hoca beni ortasahadan alip forvette denedi. Bu mevki benim icin daha iyidi. Cunku hem hizliydim hemde yasitlarima gore kuvvetliydim. Bitiriciligim ve kafa vurusumda iyidi. Sadece tek gibintim zamanlama hatasi ve takim anlayisiydi. Beni sevememisti cok fazla takim. Saygilarini tam kazanamamistim. Ama olsun hoca beni seviyordu. Liseye dersleri cok takmadigimdan duz lisede basladim. Hayatim asil simdi basliyordu. Her ilerledigimde hayatim asil simdi basliyor dicem. Cunku bir onceki gercekten digerinden dahada onemliydi.

Babam bu duz lise meselesinde cok takilmisti. Benden cok beklentisi vardi. Sıkıldigi zaman mehmet hocaya sovuyordu;

"Cocugun aklini celdi. Bak bi tak olamadi. Ne cok sey bekliyorduk ondan"

Cok ilerletmistim forvette oynamayi. Ve lisede bu bana bir avantajdi. Cunku kizlar adina futbol oynayan erkek gercekten 3-0 ondeydi