Süleyman Özışık
Yarbay Selahattin Demirtaş!

Dün kardeşini şehit vermiş bir yarbayın isyanını izledim televizyon ekranlarından. Terörle mücadele edeceğine yemin etmesine rağmen, terörle mücadele eden devletine saydırıyordu. "Buradaki vatan evladı daha 32 yaşında. Vatanına, sevdiklerine doyamadı. Bunun katili kim? Bunun sebebi kim? Düne kadar çözüm diyenler ne oldu da sonradan savaş diyor. Saraylarda 30 tane korumayla gezip, zırhlı arabalara binip ’Şehit olmak istiyorum’ diye bir şey yok. Git o zaman oraya git" diye bağırırken şehit kardeşinin tabutunu yumrukluyordu.

Bir ara Selahattin Demirtaş askeri üniforma giymiş, propaganda yapıyor sandım!

Biliyorum...

Sanal medya fareleri yazdıklarımdan sonra, "Senin kardeşin öldürülseydi başka şeyler yazardın" diyerek beni eleştirecek. Onun için peşinen söyleyeyim. Allah bana veya çocuklarıma bu ülke için şehit olmayı nasip etsin inşallah!

Kimse ucuz numaralarla yarbayı savunma yoluna başvurmasın. Acısı varsa öldürene laf söyler, terörle mücadele eden devletine değil...

"Bu yarbay ileride genelkurmay başkanı olsa ne olurdu?" sorusu tam da şimdi sorulmalıdır. Ya da "Bundan sonra bu yarbayla beraber savaşa giden askerler ona güvenir mi?" diye düşünmenin zamanıdır.

Yarbay'ın söylediklerine gelince...

Şehit kardeşine yakışmamış yarbayım! Yakışmamış çünkü, Cumhuriyet tarihinde ilk kez PKK bir komutanın sözlerini propaganda malzemesi olarak kullanıyor. Aynı PKK yine cumhuriyet tarihinde ilk kez bir komutanı savunuyor. Dik durup paşa olacağına, nefretine kurban olup PKK'ya maşa olma yolunu seçti.

Allah hiç bir askere bu utancı yaşatmasın!