Gittim melislerin okuluna yanda da bi terzi vardı aldım kumaş parçasını bağladım elime ıslatıp. Bekledim görevliyle dertleşmeye başladık onun da çocuğu olcakmış sevinçliydi hayırlı olsun Allah analı babalı büyütsün falan dedim. Eyvallah dedi. Zil çaldı Melis çıkıyordu dışarıya beni gördü

Melis- Sen yinemi gitmedin okula ?

Ben- Sadece son derse girmedim konuşmamız lazım.

Melis- Dinliyorum ?

Ben- Burda değil.

Arkadaşlarıyla vedalaştık yürümeye başladık o kayalıklara gelince oturduk orda denize taş atıyoruz.

Ben- Anlatmak ister misin ?

Melis- Neyi ?

Ben- Dünden beri canını sıkan şeyi

Melis- Canım sıkkın değil.

Ben- Bana bile anlatamayacağın birşeymi ?

Melis ağlamaya başladı sarıldı bana

Melis- Hakan..

Melis- Benim dedem hastalanmış hastahanede yatıyormuş. Çok severdim onu küçüklüğümde annemlerden çok goruşuyordum onunla hep benim evlendiğimi görmeden ölmek istemediğini soylerdi. Hakan sen tıp okumak istiyosun değilmi soyle lütfen söyle ölmez dimi ?

Bi garip oldum ne diyeceğimi bilemedim.

Ben- Merak etme. Sonuçta senin deden ne olursa olsun o kadar kolay öşeceğini zannetmiyorum.

Yaslandı ağlamaya başladı.

Ben- Deden nerde şu an ?

Konak hastanesinde yatıyormuş. Melisi teselli etmeye çalıştım saat 7 gibi evine bıraktım. içini bir tek bana açtığını söyledi teşekkür etti eve girdi. Bende atladım vapura geçtim konak hastanesine. Yakınları varmış. Hiç bulaşmadan geri döndüm.