Abi ne diyim kopek gibi ağladım.
Abi kısa anlatacağım. Bende bir gun bir kızı cok sevdim. Köpek gibi köle gibi aptal gibi artık ne dersen. Kız az değil 7 yıldır birini platonik seviyordu. Galiba bende sendeki o "olmayacak seylere umut bağlama" olayı olacak ki kızı baba kanka gözüyle baktığını bile bile sevdim. Peki ben naptım biliyor musun? Su gibik aklimla "omon kozo sovoyom dorkon zoror gornoyom" mantığıyla koz içki içiyor diye kızla arkadaşlık bagimi dahi kopardim. Kızı unuturum dedim. Ama unutulmuyor. Sen son partta "yaşayın" diyince ben ilk önce sana sonra kendi malligima ağladım. HAY AKLIMI gibEYIM AKLIMI LAN KIZIN GÜLÜŞÜ BILE YETERDI

ikisi de sanırım.

Bak sana bişiy diyicem belki sacmaliyorum ama bence mutlu olmak isteyen biri var icinde ama sen bu yasadiklarindan sonra ya mutlu olmak istemiyosun yada mutlu olmayi hak etmediğini düşünüyosun belkide yine aynı şeyleri hatirlamak demiyeyim her an o acıyı tadiyosun ama onlarla yasamakmi istiyosun