Günlerden pazar. Arkadaşlarla sahile gittik.iyi yüzdük eğlendik. Fakat dönüş sıkıntılıydı. Zaten arkadaşlarla gelmiştim. Kendi arabam olduğu hâlde onlarla gelmem onları bozmuş olmalı ki dönüşte beni çekememeye başladılar.

Geri dönerken ben bunların triplerine daha fazla dayanamayıp şehir merkezinin yakınlarında bir köyde indim. Mecburen yürümeye başladım. Biraz yürüdükten sonra bir kamyon durdu.Bir tane dayı sağ kapıyı açtı ve "Atla yeğenim,ben sanayiye gidiyorum,sen de öğrencisin galiba, seni bırakırım istersen"dedi.

Ben kamyoncuyu görünce birazcık korktum. Sonuçta adam kamyoncu amk. gibebilir yani belli olmaz. Kamyoncular da mâlûm zaten.Ama kabul ettim çünkü yol çok uzundu. Yolda hiç ses çıkarmadan gittik. Merkeze girmek üzereyken kamyoncu dayı bir anda sağ yaptı ve boş bir arsaya girdi.

Ben içimden derin bir "hassssiikkttir!"dedim. Adam bizi kesin gibecekti. Zaten güçlü kuvvetli ayı gibi bir adamdı. Karşı koyamazdım. Kamyonu durdurdu.Ama beklediğim şeyi yapmadı. Arkadan bir fotoğraf çıkarttı."Bu benim kızım."dedi. Kız bayağı bir güzeldi."Burada okuyor.Ama benim onu okutmaya yetecek param yok. intiharı düşünüyorum artık." dedi ve ağlamaya başladı.

Ben dayının sırtına vurdum."Gel dayı,bir sigara içelim." dedim ve dışarı çıktım. Dayıya sigarayı uzattım. içtik.Konuyu dağıtmak için de havadan sudan muhabbetler başlattım. Sonra dayı "Gelsene bi şey göstercem."dedi.Onu takip ettim. Beni ormanın içine çekti.Ben sordum "Dayı burda hiç bir şey yok,ne göstercektin?"dedim.O da bağırdı ve "BUNU ULAAANN!"diyerek bana bir tane geçirdi.

Sonra uyandım.Ve bayıldığımı anladım. Ağaca bağlıydım.Zar zor gözlerimi açtım. Dayı karşımda sigara tüttürüyordu. Uyandığımı görünce sigarayı attı. Sonra bir anda boğazıma yapıştı."Sen o kızı hatırlamadın bile lan, geçen gün sarhoşken kandırıp gibmişsin lan onu! O benim çiçeğimdi nasıl yaparsın ulaann!"diye bağırdı.

Ben ise "Dayı lütfen affet."diye yalvardım.O da "Affederim ama bir şartla, kendi zütünü gibeceksin!"dedi.Ben şok oldum.O ise iplerimi çözdü ve bağırdı "gib ulan kendini!"Başka çare kalmamıştı.Her türlü yolu denedim.En sonunda biraz gircek gibi oldu ama "çartttk" sesiyle irkildim. gibim kırılmıştı. Dayı sonra kamyona binip uçup gitti.Ben ise koşa koşa şehirin biraz dışında ve o anki yerime yakın olan özel bir hastaneye gittim.

Özel hastaneydi ama olsun, gibim kopmuştu resmen. Beni acile aldılar. Anestezi verdiler sonrasını hatırlamıyorum.Bir kaç gün hastanede yattım. Taburcu olurken aklıma para meselesi geldi. Doktora parayı ödemediğimi söyledim. Doktor ise güldü."Biz para istemeyiz koçum, aldık biz alacağımızı."dedi.Ben şaşırdım."Nasıl olur?"dedim. Doktor "zütünün genişlediğini fark etmedin mi kardeşim?"dedi ve hunharca kahkaha attı.Ben ağlamaya başladım."Nasıl yaparsınız bunu?"falan dedim. Doktor "Ağlama lan, ailen geldi parayı ödedi ve gibtir olup gittiler, seni sevmiyorlarmış zaten amk salağı" dedi.Ben de mutsuz bir şekilde çıktım ve hayatıma devam ettim.