Duştan çıktım kurulanıp belime havluyu doladım çıktım duştan ama görmedi zaten bulaşık yıkıyordu baya birikmişti yarım saatte bitirememiş yazık. Üstümü giyinip yardıma gideyim dedim ki ben üstümü giyinene kadar bitirmişti.

Ben- Teşekkür ederim.

Yasemin- Çok pasaklısın.

Gülüştük biraz sonra aklıma film geldi ama şimdi çok fazla yakınlaşmak istemiyorum o yüzden birşey demedim mal gibi oturduk öyle. Yarım saat sonra ben eve gideyim dedi. Bıraktım evine sonra ne yapsam diye düşündüm. Aklıma melis geldi. Unutmuştum kızı hemen telefonu açıp mesajlara baktım melisten 200 e yakın mesaj. Birde hala yazmaya devam ediyordu.

Ben- Dur.

Melis- Oh sonunda gördün. Hakan buluşmamız lazım okuldamısın.

Ben- Hayır evdeyim.

Melis- Tamam geliyorum.

Eve bi girdim heryere yaseminin kokusu sinmiş. Ne yapabilirim diye düşünmeye başladım ve aklıma harika bir plan geldi.

Ben- Neredesin şu an

Melis- Bigiblet yolunun ordan yürüyerek geliyorum.

Ben- Tamam.

Çıktım evden bende yürümeye başladım 5 dakika yürüdükten sonra melisi gördüm. Bana baktı bende ona baktım.

Sonra ağlamaya başladı ve sarıldı bana. Ama ben ona sarılmıyordum hala unutmamıştım Mert olayını.

Melis- Hakan gerçekten kendimi savunacak hiçbirşeyim yok. Tamamen haklısın. Kavga eder etmez teselliyi mertte aramamalıydım.

Ben- ...

Melis- Birşey söyle lütfen. Sakın ayrılacağamızı söyleme Hakan. Söz veriyorum birdaha olmaycak.

Ben birkaç saniye sustum. Sonra

Ben-Tamam. Ama birdaha olmayacak Melis. Arkadaşlarına da mertin ne kadar pislik biri olduğunu söyle seni mertin yakınına görmek istemiyorum.

Melis- Tamam söz veriyorum birdaha beni onunla görmiyceksin. Barıştık mı

Ben- Evet.
Ve çok kısık bir sesle - Bende özür dilerim. Dedim

Melis- Ne

Ben- Yok birşey. Çok özledim seni.

Melis daha sıkı sarılmaya başladı ve bende dedi. Birsürü insan geçiyordu ama unutmuştuk hepsini ve sokağın ortasında öpüşmeye başladık.