bak ben sana söyle söyleym canm kardeşim, amerikada yaşıyorum insanların birbirlerine ilk tanıştıkları sorular what's your favourite colour? falan inanın
bu kadar basit sorular, adi bakalım sen ilk tanıştığın insana sor 'favori rengin nedir cnm?' biz bunları ciddiye alamıyoruz biz hayatı ciddiye alamıyoruz
bunları konuşmak bile komik. Dil okulunda okuduğum zamanlar hocamız essay yazmamız için konu verirdi vs.. hayalinizde olmak istediğiniz insanı ütpok bir şekilde anlat bakalım...
bak inan sınıfta bnden baska turk yok cogu avrupalı ve o kadar ciddi bir sekilde yazıyolar ki olmak istedikleri insanı, o kadar aptalca seyler(bize göre). Aklımdan hep
ne kadar salakça şeyler olduğunu düşündüm ama dalga geçilecek, komik ne tarafı olabılırdı kı? ilk tanıştığınız japonlar size hobilerini söylüyor, ben hiç tanıştığım türkün bana
'avlanmak en büyük hobimdir' dediğini hatırlamıyorum. Neyse geçenlerde bir ispanyol arkadaşım omlet yapacağını söyledi, soğanla patatesi doğradı üstüne yumurta kırdı
ve bu omleti ispanyanın çok meşhur yemeği olarak tanıttı(hala çok aptalca geliyor) ulan mal onu bizde öğrenci evlerinde malzeme olmayınca yapıyolar diyemedim tabi. Sonra bir
gün dediler barbekuye gidiyoruz, tamam dedim arap marketten aldığım salçayla sos yapıp tavuklara marine ettim sadece. Tavuğu yiyenler kendinden geçti en az 6 kişiye
tarif verdim suan hepsi salca kullanıyor evlerinde, diyosun bu herif ne diyo la? biz salçalı sosumuzun kıymetini bilemiuoruz, barbeku sosunu daha havalı buluyoruz,
biz hedeflerimizi kim olmak isteğimizi ancak kendimize söyleyebiliyoruz, biliyoruz ki eğer insanlarla bunu paylaşırsam aptal muamelesi görmen kaçınılmaz, bizim
favori rengimiz tuttuğumuz takımın rengi çünkü altına saklabileceğimiz bir bahanemiz var(vahim olan bu) evet komik ama hadi birisine favori rengini açıkla(en azından
kendine..,,, isimlerle dalga geçiyoruz, dünyanın en güzel kızının adı kerziban olsa gururla söyleyemez bizim ülkemizde,,, biz oyun havamızla dalga geçiyoruz, biz büyüklerimizin
söylemiş olduğu yeğenim, dayısının gibi kalıplarla dalga geçiyoruz ama dude,bro deyince cool oluyoruz, biz yumurta topukla beyaz çorapla dalga geçiyoruz ama michael jackson
giyince tarz oluyoruz,, biz ingilizce pronouce yapınca dalga geçiliyoruz ama ülke olarak yabancı dil bilmiyoruz,, biz ellerini arkaya atıp çömelerek oturma şeklimizle dalga
geçiyoruz ama mekgibalı amcaların gangster yürüyüş taklitlerini yaparak büyüyoruz. Ülke olarak aşçılarımız, berberlerimiz, doktorlarımız sanat yapıyoruz farkında değiliz
zekiyiz diye övünüyoruz ama akıllı mıyz düşünmüyoruz. Çok kasılıyoruz ya pizzayı geçen çatal bıçakla yerken karşımdaki amerıkalı dayının eliyle yediğini gördüm
yani tamam suudiler gibi pilavı elinle yeme ama pizzayı ye aamuh ya. birbirimize gurbette selam veremiyourz halimizi hatrımızı soramıyoruz birbirimizden kacıyoruz
görmek istemiyoruz kalıplarımızı değiştiriyoruz selam verme şekillerimizi değiştiriyouruz, bak bi örnek vereyim 'let me know' tek bir anlamı var bizde aynı anlama gelenleri
kullanıyorum 'haberdar et' 'bileyim ha' 'de bana' 'knka paslaşalım' 'durumu bildir' vs dha sizinde o aklınıza gelenlerden işte, neden abi neden basite indirgeyemiyoruz
neden basit anlaşmıyoruz neden hep edebi bir havamız var neden sürekli orjinali yakalamaya neden cool olma çabasındayız neden biz olmayalım? bak o rakı sofraları yok mu onlar bizi
şizofren yapıyo ha, kederleniyoruz bunalıyoruz kurtarıyoruz savaşıyoruz neden abi neden bi insan alkol alınca mutsuzlaşır neden mutsuz olmak için para veriyoruz?
eğlenemiyoruz rahatlayamıyoruz şöyle bi oh diyemiyoruz çünkü sadistlikte var biraz bu işte bizi kendimizi kendimize zarar vermeye, kendimizi bunaltmaya, germeye,
rahatlatamamaya ve sürekli kendimizle dalga geçip aslında kendimizle barışmaya çalışıyoruz. bu yöntemle daha rahatlatıyoruz bazı kalıpları ve konuşabiliyoruz.
bende bilmiyorm ne yazıyorm ama işte öyle bişi heralde.,.,,