Arada Gürkan bize geliyordu beni çok seviyordu biliyorum .beni hep kolladı sahiplendi Dağda gezerken bile beni düşünüyordu biliyorum. operasyona çıktığında hayat benim için duruyordu yiyemez içemez uyuyamaz olmuştum. sadece okula gidip geliyordum .bu arada Gürkan'ı bilmeyen çok kişi yazılıyordu bunları Gürkan'a söylüyordum saklayamazdım ondan bir şey kalbim ruhum o olmayınca ağrıyordu insan ana babasından çok sever birini deselerdi yüzlerine tükürürdüm ama o benim tek yaşama sebebim olmuştu ben de onun tabiki operasyondan dönünce koşa koşa gelip bana sarılırdı daha çok ben yanına giderdim gerçi onların çıkması tehlikeliydi şıkardı kollarında nefes alamazdım tutkuyla öperdi sanki bir daha öpemeyecek gibi ölüyordum yanımdaydı ama aşkın yoğunluğundan eriyordum