kendini gösterdiği yerde bazen şaşırırsınız. nispeten küçük bir ilçede askerlik şubesinde asteğmen olarak görev yapıyordum, şehit haberi geldi, tabi bu tip durumlarda televizyonda görüldüğünden çok daha fazla acıya tanık oluyorsunuz, inanın normal bir cenazeden daha fazla sesiniz soluğunuz çıkmıyor, ne annesi babasına karşı ne de karnı burnunda yeni evlenmiş karısına karşı.

devlet şehitin ailesine belirli miktarlarda tazminatlar öder arkadaşlar (2-3 sene önceye kadar 250.000 tl civarındaydı), şehidin eşini maaşa bağlar ve ayrıca varsa kardeşlerinin birini bir yerde işe sokar ve bazı sosyal avantajlardan da yararlanmasına imkan verir.

işte paranın getirdiği adaletsizlikler, paranın getirdiği acımazlıklar, paranın getirdiği kirli dünya tam da burada karşınıza çıkar. şehidin kanı kurumadan ve daha 1 hafta geçmeden paranın nasıl paylaştırılacağı hakkında şehidin anne babası ile karısı arasında kavga patlak verir, her iki taraf da birden tek gayeleri sanki oymuşçasına onun peşine düşerler. insanların ekonomik ihtiyaçları ya da gayelerinin olmasını normal görüyorum da bu kadar erken ve soğukkanlılıkla olmasını çözemiyordum sadece.

hesap yapılıp mevzuat irdelendikten sonra, gelin hamile olması sebebiyle 250 bin tl tazminatın 200 bin tlsini filan almaya hak kazanır, işte baba anne de burada, ee biz 25 senedir oğlumuzu yetiştirdik, baktık besledik büyüttük, şimdi daha 6 aylık karısı gelip bu kadar parayı nasıl alır bu vicdansızlık değil mi komutan bey der gözünüzün içine bakarak, öbür tarafta gelini görürsünüz, peki ben napayım der, bana ve çocuğuma kim bakacak, bunun suçlusu biz miyiz der, yine sessizleşirsiniz, cevabınız olmadığından mı sessiz kalırsınız, yoksa paranın kendi adaletini kurduğu bu sisteme mi yanarsanız, işte orası karışıktır biraz...