yemekhaneden herkes fişle alıyordu, fişi olmayana ancak yannan veriyorlardı... ben de bir ara çok açtım, cepte beş kuruş para yok, okulun en güzel yemeğini veriyorlardı o gün, tavuk köfte mangal, bol proteinli, ama beş kuruş yok ben de, dedim kendime, gibeyim amk ne kaybedeceğim zaten çoğu çöpe gidiyor yemeklerin, gizlice sıvış ve al o yemeği... her nese gizlice girdim sıraya, kalbim küt küt atıyor, yemek dağıtan herif bana bakıyor ben ona bakıyorum, herifin dikkatı başka yöne kaydı, bakışları başka yöndeydi, elleri bana yemek dolduruyordu, nasıl sevindim anlatamam, hemi de 5 adet köfte koyduydu bana... fiş filan vermeden sakince aldım yemeği, öyle bir afiyetle zütürdüm ki o köfteleri, tadı hala damağımdadır... o gün en sevdiğim anı yaşadım ben, sevgiliymiş, çıkma teklifiymiş, banane amk... karnımı doyurdum.