02:00 Bir garip hastahane

Ben uyurken fatihin ailesi gtimiş fatih gece boyu benimle kalmak için durmuştu. Zavallım yorgunluktan perişan olmuş uyuyakalmış. Hastahanenin kantinini aramaya başladım.Bi an açlıktan öldüğümü hissettim. Kantini ararken kendimi yoğun bakım ünitesinin orda buldum.Bir kız çocuğu dikkatimi çekti yaklaştım. Evet evet bu oydu yanında 4 hasta daha vardı ama onların yüzünü seçemedim.3 erkek 1 kadın sanırım. iyice korkmaya başladım gerile gerile bi hemşireye sordum tarif etti sonunda kantine geldim.1 kahve 2 pakette bisküvi aldıktan sonra oturup düşünmeye başladım. Derken telefonum çaldı evet bu zil sesi benimdi.O kadar absürttüki çevremde bulunmaz. Kantinin yanındaki duvarın kenarında çalıyordu. Derken kendi sesimi duydum.O boğuk konuşmadan yalnızca iki kelimeyi duyabildim.O uyandı. Hemen duvarın arkasına dönüp baktım kim almış telefonumu diye kimse yoktu beyler. Hemen odama koştum telefon önemli tabi. Yatağımın üstündeydi.Ama bir konuşma devam ediyordu. Karşı tarafta numara görünmüyordu. Ulan telefon yine taku yedi herhalde. Derken arkamdan uyandın mı diye bir ses duydum. Amnskm diyerek arkama baktım meğer fatihmiş. Neler oluyor lan bana.