herhalde pgibolojik sorunlarımın hat safhada olduğu, belkide insanların bana idiot gözüyle baktığı bir dönemde onunla sınıfta başbaşa kalmam. zamanın nasıl geçtiğini anlamadan muhabbet etmemiz. önce arkası dönük konuşurken bir süre sonra vücudunu bana doğru çevirmesi. sınıfa girenlerin bunlar ne alaka der gibi bakmaları. ardından samimi olmamız. alakasız bir zamanda aptal aptal yürürken ondan mesaj gelmesi.'Seyrettin mi filmi ?'. benim bir film konusunu uzatabildiğim kadar uzatmaya çalışmam. sonra farklı arkadaşların araya girmesi. o yoluna ben yoluma. hiç haberi bile olmadan ömrümden birkaç ayı alması. ardından onun inanılmaz değişimi... nedense o kadar anıdan aklıma bu geldi. belki ümitsiz olduğum zamanda çıktığı için karşıma.