Tezimde yanlış yok.

Milliyetçiliğin, Devrim sonrası yani 1789 sonrasında Fransa'da çıktığını, akabinde Osmanlı'ya geldiğini düşünürsek bu adamlar daha kavramları bile oluşmamışken millet diye saldırmaları imkansız.

O zamanlarda Osmanlı'da askerlik bir meslek değil, para kazanma yoluydu. Adamlar bunun için ocaklara yazılıyorlardı.Şöyle söyleyeyim ocaklar, büyüdükten sonra özel eğitimli devşirmeler yerine, herkesi almaya başladı. Evlenmeme koşulları kaldırıldı vs.vs.

Ve askerlik de ne rütbeni ne de görevini belirleyebilirsin.O zamanlarda sana ne veriyorlarsa onla savaşa gidiyordun. Ordun savaştan galip çıkarsa ganimetten pay alıyordun.

Süvari o zamanlarda çok prestijli bir görevdi fakat süvariler sadece akıncılar ve toprak sahiplerinin askerleri(tımar sistemi) olabileceği için senin öyle bir şansın yok.

Sen o zamanları bayağı kolay sanıyordun herhalde?Ben süvari olacam beni sağ kanada al demekle sağ kanatta süvari olamıyordun. Avrupa'da eline bir mızrak, bir kalkan bir de miğfer verip ön saflara koyuyorlardı köylüleri.

Adam en alt tabaka. Malvarlığı yok mecbur asker olacak.Bu durumda kumandanın dediklerine uymak zorunda. Kumandan sana ön saflarda tokatla saldırıp düşmanı şaşırtıcaz dese senin söz hakkın olmaz; olamaz. Ordu da atını ordugahın az ilerisinde bir şey almak, çalmak veya kullanmak kafanın kökten gitmesi için bir sebepti. Böyle disiplinli bir yerde hiçbir şey yapamazsın.

Avrupa'da durum daha acı.