neyse 23 gün acemilik bitmiş yemin törenine çıkmıştık . soğukta bütün gün kar küremekten hasta olmuştum ama komutanların katılamayacak durumda olanları bekletmeden yemin ettirip gönderme teklifine de katılmadım . oraya çıkıp o duyguları da yaşamalıydım . benim anne bana emekli memur , yaşlı insanlar o yüzden ısrar etmelerine rağmen yemin törenine gelmemeleri için ikna ettim . yürüyüş , yemin filan derken törenin sonuna geldik ve "ailelerinizle görüşebilirsiniz" tarzında bir anons geldi kürsünün olduğu taraftan . etrafım bir anda boşaldı mal gibi kaldım ortada . zira emirle hareket etmeye alışmışsın ve tören sonrası için de herhangi bir emir verilmemişti . derken uzman çavuşun birisi boşta olanlar silahları toplamaya yardım etsin dedi . duygusal biri değilim ama o an kendimi yalnız hissetmiştim . akabinde eşyalarımı topladım , sevdiğim komutanlarla vedalaşıp Ankara'ya yani usta birliğime doğru yola çıktım .