neyse binler yine devam ediyorum kısa bitirmemi isteyenler var artık bakacam duruma göre..
o günümüz de öyle geçmişti, kısa tutmamı isteyen panpalar için kısa tutuyorum (baya bir yeri atlıyorum hikaye taka çıkacak haberiniz ola..)
ben okulu bitirdim, tecilimin bitmesine az kalmış askerlik işleri peşinde koşturup duruyordum.. kısa dönemde sınavlara girerek asteğmen vs. olabileciğimide öğrendim, sürekli bunların peşinden koşturuyor bilgi öğrenmeye çalışıyordum.. ama evdekilere de birşey çaktırmıyordum hala tecilim devam ediyor sanıyorlardı.. sağolsun pederde bana az yardımcı olmadı.. neyse binler gidip kaydımı yaptırdım bir kaç sınava girdim, onların açıklanmasını beklerken sabırsızlanıyorum tabii mk ya hayatım kararacak yada hayat yine gülecek.. hele ki doğuya çıkarsa ozaman babalara gelmiştik..
asker eğlencesi filan kendi aramızda yapıldı kına yaktılar(hala nefret ederim o kokudan) sanki sünnet çocuğu gibiydim ama bu sefer sünnet düğünü değil asker eğlencesiydi.. duygu bütün eğlence boyunca sürekli ağladı.. onunla nasıl vedalaşacığımı bilmiyordum..
sonuçlar açıklandığında baya bir sevinçliydim asteğmen olarak görevimi yerine getirecektim (istediğiniz gibi kısa kesiyorum herşeyi anlatmıyorum binler)
neyse teslim olma günü geldi çattı ablamla annemle son kez vedalaştım otogarda, ama duyguyla vedalaşmak öyle böyle koymadı be.. o ağladıkça ben ağlıyorum ben ağladıkça o ağlıyor.. bırakmak istemiyorum ama mağlmunuz vatani görev.. ister istemez gidecez işte.. bırakamıyorum kızı bir türlü bırakmak isteyipte bırakamıyorum.. bir an kaçsammı diye düşündümde mk askerliğimi yakacaktım? değerdi ama yapamazdım böyle birşeyi..
ikimizde ağlıyoruz konuşmamız şu şekilde;
+ben
-duygu
+bekleyeceksin değilmi beni?
-elbetde bekleyeciğim neler saçmalıyorsun sen
+bak gidipte gelemezsem
-kapat çeneni geleceksin işte okadar
+ama
-aması maması yok ben geleceksem dediysem geleceksin! sonkez sarılıp saçlarını okşadım kokusunu içime çektim(binler kısa dönemde olsa kaç ay evden uzak kalacaktım ben alışık değildim böyle şeylere üniversiteyi bile kendi şehrimde okumuşken)
neyse binler acemeliği filan yaptık uzmanlık için ... geldim.. (bilerek yazmıyorum ifşa olmaya gerek yok) olaya bak daha ne istiyorum ki? tabii askerde ne olursa olsun okadar rahat değilsin, mk yüzbaşıları gelip kafa ütülüyor sen gidiyor çavuşa patlıyorsun vs.. herkes bir altını eze bildiği kadar eziyordu..
istanbula geldim şöyle bir anımıda anlatayım; maç yapıyoruz erlerle yüz başı karşı takımın kalesinin orda adam ayağına top bekliyor, er pas atacak oda bedavaya gol atacak hadi o kaleci sıkıyorsa gol yemesin.. neyse erlerden biri bizimkine topu atmak yerine gitti kaleye golü attı.. herifi döverek küfür ederek oyundan attı.. öyle tipler vardı.. beni sağolsunlar çok severlerdi mesai bitişi tüm erleri toplar hikayelerini dinlerdim.. sözlükte başka enterylerde de belirtmiştim böyle hikayeleri okumayı severim diye, ama hikaye dinleyipte anlatmayan adamdan hiç haz etmez tekme tokat daldığımıda bilirim..
http://www.incisozluk.com...r%C5%9Fey-yap%C4%B1yoruz/ bu enterydimden görebilirsiniz hikayeleri sevdiğimide.. öyleydi panpa benim askerlik bitti otagara geldim, indim otobüsten bizimkilerden kimse yok.. Allah Allah nerde ki bunlar? kimsemi olmaz be mk bilmesler bukadar koymaz panpalar inanın.. telefonla çaldırıyorum kimse telefonu açmıyor.. zaten duyguyla haftadan haft ya konuşuyordum annemlerle de aynı.. ama kimsenin olmaması koydu be panpalar.. neyse eve otostop çeke çeke gittim, kapıyı güm güm çalıyorum kimse açmıyor saatlerce mal gibi o kapının önünde öyle oturup bekledim.. asansörden ilk ablam çıktı durakladı ilk benim olduğuma inanamadı koşarak gelip sarıldı bana.. duygu görmelesiniz ki kız nasıl sarılıyor bana anlatamam bende ona sarılıyorum.. o an neden beklediğim neden gelmedikleri umrumda değildi onları aylar sonra görmek acayip mutlu etmişti.. dakikalarca o kapının önünde öylece oturup birbirimize sarıldık annemlerde bizi izliyor ağlayarak.. acayip bir duyguydu panpalar gerçekten garip bir okadarda acayip..
eve girdikten sonra oturdum şöyle bir zütünüzü koyduğunuzda koltukdaki yumuşaklık bile bir başka oluyor.. duyguyu sanki bir daha bırakacakmış gibi hiç elini bırakmıyor sım sıkı tutuyordum.. kısa dönemde olsa zordu be..
ama doğuda da görev alan arkadaşlarım vardı şöyle diyeyim askerde ben böyleydim şöyleydim bukadar terörist öldürdüm diyen adam net yalancıdır.. doğudan gelenleri ben biliyorum, mk adam burda rahat edemeyeciğini bildiği halde yüzü gülüyordu..
arkadaşım anlatıyor;
burası sizin gibi değil be birader, orda olmak için nelerimi vermezdim.. gecenin bir saati huur çocuklarıyla uğraşmak kolay değil.. yanımda şehit olanını da gördüm az ötemde mayına basıp sakat kalanınıda gördüm.. kolay değil birader pgibolojimi bozuyor burası.. bunu ben askerdeyken arkadaşım anlatmıştı, allah rahmet eylesin kendisi de orda şehit oldu.. gerçekten kolay değil be birader.. türkü,kürdü,lazı,çerkezi,alevisi,sunusi vs. her türden adamla omuz omuzasın belki dışarda yüzüne bakmayacığın adam silah arkadaşın..
belki ufak tefek çatışmalara giriyoruz bazenleri ama şehit vermek üzmüyor değil, soyunu kuruttuklarımızın çoğalıp duruyorlar..
neyse panpalar ben evdeyim ama sanki yine askeriyede gibiyim, her an bekliyorum odadan yüzbaşı gelecek de selam verecez.. ama yok kimsenin geldiği yok sadece bizimkiler geliyordu.. askerde koridor koridor gezip adamları denetlyecez oda yok evdeydim artık binler.. ne yalan söyleyeyim ilk geceler rahat uyuyamadım.. alışamadım evde olmaya..
o günden beri hiç yüzümde olmadı neden beni almaya gelmediniz diye sormaya..
beyler ordan oraya geçtim çok karıştı kusura bakmayın, ortalama 1sene kayıp oldu hızlı yaz diyen arkadaşlar yüzünden bu durum ortaya çıktı.. belirtin enterynin altından hızlımı devam edeyim yavaşmı?