Ben çok rahatsızdım. Her an biri bizi görecek diye ödüm patlıyordu. Ama başlamıştık bi işe, bitirmeden olmazdı. Bende iyice yobazlık yapıp tamamen soyundum(şortla baksırı çıkardım ). Yengeniz zaten çıplaktı. ikinci postayı atarken kendimi çok zorladım. 25 dk geçmişti hala bende birşey yoktu.Hem sıcaktan hem de bu iş hemen bitsin diye hızlı hızlı tempo tutmaktan kıpkırmızı olmuştum. Son virajları dönerken iyice hızlanmıştım ki önden ayak sesleri duydum. Heralde biri bişey düşürmüştür diye bakmadım. Çünkü ailem bu saatte gelmezdi. Son 100 metreye girmiştik ki bizi saklıyan havluyu biri çekti. Başımı kaldığımda karşımda yöneticiyi ve yanında oğlunu gördüm. ikisininde elinde sopa vardı..