Bir çoğunuzun güzel bir cumartesi gününe uyandığı o haftasonu yataktan hiç çıkmak istemedim. Öğlene kadar yatanlara sinir olan ben gün boyu yatmak istedim. Kendimle yüzleşmek sübyan ve aşk arasında kalmak istemedim.

istemeye istemeye kalktım kahvaltı yapmadan duş aldım. Ütüdür temizliktir derken saat 11. Telefonda yine mesaj. Atan Pelin. Bu arada benim ismim Sancar. Sancar annemler seni kahvaltıya bekliyor. Biraz erken gelebilir misin?

Kahvaltıya bekleyen gerçekten ailesi miydi. Yoksa bu fikir Pelin'den mi çıkmıştı. Saçmalamayı bırak mk dedim kendi kendime. Bedava ev kahvaltısı git göm gel işte.

Hemen toparlandım. Atladım dolmuşa (yine bilen bilir. Konya'da yeşil dolmuşlar vardır. 1.90 ücret alırlar züt kadar mesafeye).

Kapıyı çaldım. Pelin açtı ama o nasıl bir gülümseme. Kapıda eridim beyler. Bembeyaz dişleri var sarı sarı saçları bebek gibi yüzüyle açtı kapıyı. Hoşgeldin Sancar. Hoş hoşb hoşbulduk Pelin. (normalde hiç kekelemem beyler. Ders anlattığım içim telaffuzum çok düzgündür) içeri gelsene dedi. Daldım içeriye. Herkes mutfağa toplanmış. 4 kişilik bir aile zaten. Ooo Sancar hoşgeldin dedi evin babası. Ardından anne sonra da Abuzer. Herkesin keyfi yerinde. Kahvaltımızı yapıyoruz ama ben çok donuğum. Normalde esprileri patlatırım. Hiç çekinmem ama o ortam çok başkaydı beyler. Yedik içtik derken kızın babası konuya girdi.