1 saat sonra zuhallere gidince tek amacımın ne olduğunu gayet iyi tahmin ediyorsunuz.
ben bu doğrultuda hazırlanarak(2 posta attım * ) anneme ders çalışacağımızı söyleyerek zuhallere gittim.
kapıyı çaldığımda salih abi bana bir kafa koyarak beni yere yatırdı. zuhal gülüyordu.
tamam beyler gerçekten tutamıyorum kendimi.
zuhal suratsız bir şekilde kapıyı açarak direkt geçti salonlarında kanepeye oturdu.
bende sakin bir tavırla karşısına geçtim, kitapları masaya bıraktım. zira hiçbir gibe yaramayacaklardı.
"evet, dinliyorum."
kızgın olduğu çok belliydi. aynı zamanda korkmuştu da.
"bak bcd, seninle bütün o yaşadıklarımız.. o fotoğraflar.."
"hepsi, hepsi o salih şerefsizinin gidip başka kadınlarla sürtüp eve gelmesinden kaynaklı"
ne? intikam mı alıyordu?
"şöyle ki, salih abinle 4 yıldır evliyiz biz. ve bu 4 yıl boyunca, salih abin bir kez bile olsun beni bu yönlerden ekgib etmemişti."
şimdi ne kadar sert takılırsak takılalım bunları duyunca yüzüm kızardı biraz beyler. evlilikte bu derece mahremiyet.. alışık değildim sonuçta. ha diyceksin ki aldattığını bilince gibine takmıyorsun ya? ferrelar sağolsun. ciddi alışmıştım öyle durumlara.
zuhal sözlerine devam etti.
"ama bcd, şu son bir kaç ayda.. hiç elini bile sürmedi bana bcd. bu yüzden bir şekilde gideriyordum bende bu ekgibliği. bir kez seninle oldu sadece. bundan başka fiziksel bir olay hiçkimseyle olmadı, yemin ederim."
sanırım burada bana kendimi özel hissettirerek biraz olsun huyuma gitmeye çalışıyordu.
"yani bcd, ben sandığın gibi aldatan bir kadın değilim."
farklı bir yorumdu. saygı duymuştum.
bu arada tek saygı duyan arkadaşın ben olmadığını da fark etmeye başlıyordum.
anlayışlı erkek tavırları göstermem gerekiyordu bu durumda. böylelikle her ikimizin de birden fazla ekgibliğini gidermiş olucaktık.
kalktım oturduğum yerden. yanına gittim.
"bak bcd bir daha öyle bir şey yaşayacağımızı--"
sökmezdi.
eski bcd utanır kalırdı orda belki.
ama artık gücün bende olduğunu biliyordum. zuhal'i iyice anlamıştım doğrusu.
o konuşmaya başladığı gibi elimi vücudunda gezdirdim.
"zuhal, gerçekten anlıyorum seni."
bu kadar sık zuhal demem tuhafına gitmiş olucak ki, şaşkın bir şekilde baktı. fakat o sırada zevk aldığından adım gibi emindim.
"seni döven, seni aldatan bir kocaya sadık olmanı ne gerektirir ki zaten?"
işte buydu.
bu cümle muhtemelen ona aldığı zevklerden daha fazlasını vermişti.
bu cümle onun vicdanını gibip atarak, tamamen kendini bana bırakmasını sağlayacaktı.
bu yine gözlerini kapatıp, dudağını sırımaya başlamış.
bir yandan zar zor
"a-ama... "
aması falan yoktu. yumuldum dudaklarına. üzerindeki uzun kollu tişörtün üstünden bir yandan göğüslerini okşuyordum, bir yandanda kalçasını sıkıyordum. zir ailk zamanda yaptığım gibi sırt bölgesine ihtiyacım yoktu. zaten tamamen benimdi artık zuhal.
saçlarını toplayarak , bir omzunun üzerinden göğüslerine doğru sarkıttım.
yavaş yavaş boynunu emmeye başladım. yaptıklarım amatörceydi doğal olarak. ancak zevk aldığını biliyordum.
en sonunda tişörtün düğmelerini açtım.. ardından tişörtü çıkarttım.
ardından altındaki kotu da çıkarttım.
öpüşmeye devam ederek bunların yatak odasına gittik. bu esnada gerçekten tuhaf hissettim bir an. ama sonrasında gibimde başka bir şey olduğunu hatırlayarak kafa yormadım.
zuhal ablayla bu sefer daha uzun birlikte olmuştuk.
en son yatakta çırılçıplak yanyana yatıyorduk.
"bcd.."
"bcd ben çok utanıyorum"
yeniden mi başlıyorduk yoksa?
"neden?"
o sırada içeri salih abi girerek benden dedi. ben haızr çıplakken beni domaltarak si..
ehehehe alın buna asılın muallakler.
neyse devam ediyorum.
"ya sen benim kardeşim gibiydin hep."
bir şekilde vicdanını rahatlatmam lazımdı. bu şekilde giderse bir daha nah bulucaktım zuhali.
"biz asla kardeş olamazdık zuhal... "
bu sırada tekrar tahrik etmeye çalışıyordum yavaşça dokunarak.
"kafanı meşgul etmemen gerekiyor bunlarla. daha kazanmamız gereken bir sınavımız var.."
buradaki vurguya dikkat beyler.
kazanman değil.
kazanmanız.
manipülasyonu çaktınız umarım.
bunun üzerine zuhalde yanıma sokularak,
"evet, var.." dedi sadece.
yarım saat kadar o şekilde yattıktan sonra toparlandık.