devam ediyorum
duygu noldu diyorum birşey söylemeye çalışıyor ama anlaşılmıyor ağlamasından..
telefonu elinden aldığım gibi buyrun bana söyleyin ben erkek arkadaşıyım şuan kendisi konuşacak durumda değil dedim, karşımdaki kadın duygu hanımın büyükannesi şuan hastenimize kaldırıldı fenalık geçirmiş komşular tarafından ambulans aranmış vs.. adres istediğim gibi telefonu kapattım.. duygu resmen o an delirdi diyebilirim, kız kendinden geçti konuşamıyor onada birşey olacak diye ödüm kopuyor eline yüzüne su döktüm sildim dedim ağlama bitanem gidiyoruz şimdi hemen.. yok mk kız tepki vermiyor kilitlendi kucaklıdığım gibi arabaya zütürdüm arka koltuğa yatırdım, o an nekadar hızlı gittiğimi bilmiyorum gibdiğiminin yoluda baya uzun git git bitmiyor duygu bir ara kendi geldi babaanneme nolmuş birşeyi yok değilmi diye yine ağlamaya başladı.. diyorum aşkım birşeyi yok sen ağlarsan olacak ama lütfen ağlama gidiyoruz bak işte filan diyorum anlamıyor hala ağlıyor birde dövünüyor bırakmalıydım onu bırakmamalıydım saçlarını yoluyor arabayımı kullanayım kızamı bakayım kararsız kaldım.. o anlık soğuk kanlıklıkla arabayı durdurdum indirdim aşağıya bağırıyorum duygu kendine gel duygu! diye.. gören olsa kızı dövüyorum sanacak neyse bindirdim yine arabaya, biraz da olsa sustu deminki kadar şiddetli ağlamıyor akşama doğru hasteneye vardık koşarak acilden girdik böyle böyle durumu anlattım adamlar diyor ziyaretçi alamayız vs filan durumunu öğrenelim diyoruz yok diyor (bütün herşey bizim yazlıkta kaldı apar topar çıkınca) ablamı aradım hemen durumu anlattım ablamda annemle koşarak gelmiş, geldikleri gibi ben çıktım yine yola yazlığa gidiyorum.. gece yarısına doğru ablamı aradım durum ne diye onlarda hala birşey öğrenememiş.. beni bekliyorlar duygu ne durumda diye sorduğumda ablam cevap vermedi durakladı, abla diyorum duygu ne durumda söylesene yok cevap vermiyor en son kendimi tutamayıp abla söylesene ne durumda söyleee.. ! diye bağırdım ablam da ağlamaya başladı annem aldı birşey yok oğlum dinleniyor dedi..(bana yalan söylüyorlar kız bayılmış haberim yok)
sabaha kadar uykusuz uykusuz o yollarda git gel yapıyorum azda değil kaç saatlik yol, ben yollarda perişan oldum ablamla annemler hastenede ayrı bir perişan yolda dua ediyorum kimseye birşey olmasın diye.. onlara birşey olursa ben naparım sonra..
sabaha doğru hastaneye vardım girdim içeri adam hala yamuk yapıyor protokol bu şekilde maalesef içeri alamayız sizi falan filan.. dedim kardeşim bak şu kızın halini görüyormusun ne hale geldi ya bizi içeri alırsın yada olacaklara sen katlanacaksın işinden ederim seni dedim(yalan mk bir tak olacığından değil)
yok adam almadı hala bizi içeri saatin dolmasını bekledik başhekime çıktık durumu anlattık ablamlarda doktor benim böyle böyle yapın birşeyler lütfen diye yalvarıyorum adama adam odasından çıktı ablamla konuştu sonra güvenliklerle konuştu, sadece 1kişi içeri girebilir dedi.. durumu kritik olduğu için içeri ziyaretçi almıyorlar zaten neyse duygu girdi içeri içerde de tutamadı kendini yine ağlamaya başlıyor kız neredeyse 1gündür ağlıyor gözlerin altı torba torba olmuş o şekilde anlatayım size.. babaanne beni bırakma naparım ben sensiz yalvarıyor bildiğin ulan elimden bir şey gelmiyor benimde sadece dua ediyoruz yaptığımız başka bir şey yok..
öyle öyle 2günümüz hastenede geçti kız yemek içmekten kesildi ağzına tek bir lokma almıyor, hadi diyorum bak sen ye babaannede iyilecek vs. gibisinden yok dinlemiyor inadı tuttu yine.. ablam aldı zütürdü dışarı ben anneme soruyorum anne durum neymiş nolacakmış, annem dedi bana anlattırma deyip sarıldı bana, ağlıyor..
doktora gittim durum nedir diye sordum.. adam durdu durdu biliyorum zor ama her an herşeye hazırlıklı olmalısınız, durumu çok kritik seviyede biraz daha geç kalınsa belki hastayı kaybedebilirdik fakat şuan dediğim gibi kritik durumda ama allahtan ümit kesilmez dedi.. biz elimiz kolumuz bağlı boş boş bekliyoruz başka yapabileciğimiz birşeyde yoktu zaten..