Bazılarına boş gelebilir ama bana göre gerçekten önemli ve taktiri hak eden bir davranıştı bu.

Bugün öğlen saat 3 gibi arkadaşımın çalıştığı kuaföre gittim. Az biraz sohbet ettik. Telefonunu çıkardı, kanka bunu bizim semih abi ye göstersene ne kadar veriyor diye sor dedi. Niye satacan lan diye sordum. Kart borçlarını ödemek için olduğunu söyledi. Tamam dedim aldım telefonu semih abi ye gösterdim 800 lira fiyat çekti. Gittim arkadaşın yanına böyle böyle dedim. internetten baktık ölüsüne 1000 lira veriyorlar. Tamam dedi elden satarız dedi.

Bizim oranın facebooktaki alım satım grubuna telefonun ilanını bıraktık 1200 lira fiyat yazdık. Çok değil 10 dakika sonra bir mesaj geldi. "Abi eğer müsaitseniz telefonu görmeye geleceğim." diye. Tamam gülüm buyur gel dedik. Bir saat sonra bir çocuk çıktı geldi. Abi telefon için konuşmuştuk hani onun için geldim dedi. Arkadaş çocuğa baktı yaşını sordu. 17 yaşındayım abi babamın maaşı bugün yattı birazdan babamla gelir alırız ben bakmaya geldim dedi. Arkadaş baktı çocuğa baban ne iş yapıyor senin diye sordu. Belediye de çalışıyor abi dedi. Ne iş yapıyor diye sordu arkadaş şoförlük yapıyor dedi eleman. Bizim arkadaş ta çocuğun sırtını sıvazladı. Ben sana bu telefonu satmam dedi. Çocuk niye diye sorunca baban kaç para maaş alıyor dedi bizim arkadaş. O ara tüylerim diken diken oldu. Kendisi zor durumdayken kendisini kurtarmak için başkasını zor duruma sokmak istemiyordu. Çocuğu dükkandan gönderdi yüzümde bir tebessüm oluştu. Çay söyledim birer çay içtik. Keşke dedim. Keşke cebimde param olsaydı da borç verebilsem.