panpalar sizin için devam ediyorum hala;
ben akşama doğru dersten çıktım evin yolunu tuttum duygudan defelarca kez mesaj gelmiş ulan mallığımdan bakmıyorum ki telefona ben derse yardırmış gidiyorum, telefon aklımda filan değil.. mesajlar şöyleydi;

akşama bulaşalım istiyorsan birşeyler yaparız,
sanırım dersteydin çok özür dilerim pardon,
dersten çıktığını düşünürek yazıyorum napıyorsun,
cevap vermediğine göre derstesin hala galiba umarım telefonunun sessizdedir rahatsız etmemişimdir falan filan gibisinden mesaj dolmuş telefon.. başka mesajlarda var ama ben sadece duygunun attıklarıyla ilgileniyordum.. hepsine tek tek geri cevap yazdım sonra oda bana tekrar yazdı ablanla alışverişdeyiz birşey çaktırmamaya çalışıyorum istiyorsan ablana söyleyeyim senide çağırsın birşey anlamaz hem vs.. (ablam beni çağırsında senin verdiğin parayla eve dönüyorum ben neyle birşeyler alacam sana yapma ya güzelim benim) neyse olmaz ablam anlar diye yalan attım tabii bu seferki sahiden yalan çünkü böyle bir durumda anlamaz peki dedi kız yine ağzını açmadı bana karşı..

eve gittim annem var sadece duygunun dediği gibi ablamlar alışverişteymiş, annemden para isteyecem utanıyorum sıkılıyorum olmaz mk bu haftalığı daha yeni bitirdim alamam yine para onada günah, derken kamile gittim durumu izah ettim(tabi duyguyla birlikte olduğumuzu kimse bilmiyor henüz) kanka ben vereyim istiyorsan lazımsa filan dedi yok be kanka eyvallah canın sağolsun dedim..

sonra oturduk bunla konuşuyoruz aklıma birden parlak bir fikir geldi pederi açıp para isteyecektim bir kaç yıl sonra tekrar görüşecektim pederle.. kamilde yanımda tabii açtım pedere telefon baya bir konuştukdan sonra durumu onada izah ettim para lazım diye, adam hiç sorgulamadan kaç para lazım dedi dedim kaç para yollarsın? şimdinin parasıyla bin lira yetermi dedi bana(belki yıllar sonrası için az bir miktardı ama şuan içinde oldukça fazla bir miktardı) yetmezmi çok iyi olur baba deyip kapattım telefonu.. hesap numaram vs. hepsi kayıtlıydı onda zaten(mk pederin ve validenin işe yarayan durumlardı oluyormuş o gün anladım :d) kamille biraz daha oturup eve geçtim, ablamlar gelmişti annem yemeği hazırlıyor ablamda anneme yardım ediyordu.. ilk annemlerin yanına geçtim kızı niye tek bıraktınız diye sordum ablam atladı, biz söyledik otursun diye misafire işmi yaptıracaktık birde? haklısın abla deyip hemen duygunun yanına geçtim, bu arada mutfağın kapısını da kapattım annem niye kapatıyorsun diye sorduğunda koku gelmesin diğer odalara dedim(halbu ki aspiratör açıktı her an tekrar sıçma korkusuyla içeri geçtim işte kapıyı kapatmamım asıl amacıda gelen giden olursa sesi duyayım diyeydi)

geçtim duygunun yanına günün nasıl geçti diye yine yüz yüze konuşmaya başladık falan filan, bana her iki cümlesinde canım, aşkım demeye başlamıştı(artık yavaş yavaş bir birimize karşı açılıyorduk duygu bu gibi şeyleri erkeklerden duymayı pek alışık olmadığı için ben yinede çenemi şimdilik kapalı tutuyordum oda beni anlıyordu sanırım bilerek sormuyordu..)

neyse sonra ablamın odasına gidip geldi aşkım bak sana ne aldım dedi ben merakla ne diye sorduğumda aç istersen bi dedi ve yine o tatlı gülüşünü bana gösterdi.. harika bir kazak almıştı teşekkürler aşkım diyip sarıldım bir an oda birşey değil aşkım dedi

sonra şöyle bir diyalog geçti aramızda;
+duygu
-ben
+ama yarın bu kazağı giyeceksin yoksa küserim
-nasıl istersen ama ablam bilmiyor değilmi?
+kazağı aldığımı biliyor ama sana aldığımı bilmiyor deyip yine gülmeye başladı(gülüşü ap ayrıydı fare gibi gülüyordu sanki o güldükçe benide güldürüyordu) ona bundan sonra hemsterim deme kararı almıştım.. kendisinede söylediğimde

+ben
-duygu

+bundan sonra sana minik hemsterim diyeceğim
-ama ben fareleri sevmem
+hemster farenin bir farklısı gibi dedim anlattım
zaten neyin ne olduğunu biliyormuş benimle alay etmek için genel olarak söylediğini söyledi güldü sonrada da (istediğini diyebilirsin aşkım dedi)

kapı sesini duyar duymaz toparlandık hemen ben toparlanırken kazak elimde kaldı mk ablam kazağı görünce o kazak ne diye sordu

+ablam
-ben
• duygu

+elindeki kazağı nerden buldun sen?
-abla benim değil gerçekten
+biliyorum nerden bulduğunu soruyorum
• varma şu çocuğun üstüne okadar ben fikrini sormak için kazağı gösterdim ne var bunda
+öyle olsun bakalım

ulan yine beni kurtaran minik hemsterım oldu..

neyse yemeği yedik ablam kolumdan tuttu benimle geliyorsun sen dedi sormaya fırsatım olmadan kendi odasına çekti beni;

+ablam
-ben

+sabah olanlar neydi öyle?
-ne oldu ki abla? (zütümden ter atıyorum öpüşme meselesini söyleyecek diye)
+bilmemizlekten gelme kızdırıyorsun beni
-para mevzusuysa ben hallettim onu babamdan istedim verecem önümüzdeki hafta gibi borç borçtur
+tamam birdaha yanında paran olmadan dolaşma ben verdim paranı(baştan niye söylemiyon ödümü koparıyon sabah yakalandığım olay yüzünden konuşacak sanıyorum bende)

neyse sonra bilerek ablamla şakasına kavga etmek için dedim;

+ben
-ablam

+abla
-efendim söyle?
+sen evde kaldın biliyorsun değilmi?
-hayır kariyerimi okulumu bitirmeden evde kalmaz sayılmam
+tabii tabii öyledir abla
bana vurmaya filan başladı baya sesimiz çıkıyor ama ben bilere bağırıyorum vurma abla vs. duygu geldi kapıyı açtı noluyor burda dedi?

dedim duygu abla dayak yiyorum yardım et(yine koymuştu abla demek)
sen kimi dövüyorsun hanfendi diye ablama şakasından vurmaya başladı(bana birkez daha sahip çıkmıştı) ..

beyler hikayenin devdıbını yarın yazacam şuan çıkmam gerekiyor işlerim var kaç saatdir burdayım kusura bakmayın :d sizde okuyan panpalara teşekkürler merak edenler için kısa bir spoiler daha en az 3-4 sayfa var bitmesine yarın sabaha kadar yazacam sizlere :d